Włóki-Piaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włóki-Piaski
dawna wieś w granicach miasta Sierpca
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

sierpecki

Miasto

Sierpc

W granicach Sierpca

1 kwietnia 1923[1]

Populacja (XIX w.)
• liczba ludności


203

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

09-200

Tablice rejestracyjne

WSE

Położenie na mapie Sierpca
Mapa konturowa Sierpca, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Włóki-Piaski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Włóki-Piaski”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Włóki-Piaski”
Położenie na mapie powiatu sierpeckiego
Mapa konturowa powiatu sierpeckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Włóki-Piaski”
Ziemia52°51′20″N 19°40′29″E/52,855556 19,674722

Włóki-Piaski – historyczna część miasta Sierpca, położona w pobliżu Sierpienicy, na wschód od centrum miasta[2]. Do 1923 samodzielna miejscowość[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Włóki-Piaski to dawniej wieś pofolwarczna. Do 1923 należała do gminy Borkowo w powiecie sierpeckim[3], początkowo w guberni płockiej, a od 1919 w woj. warszawskim[4].

Liczba mieszkańców pod koniec XIX wieku wynosiła 203, zamieszkujących 18 domów na 345 morgach obszaru. Do Włók-Piasków należał folwark o nazwie Włóki-Piaski B, zajmujący 184 mórg obszaru (20 mórg łąk, 160 mórg nieużytków i 4 morgi zabudowane)[5].

1 kwietnia 1923 Włóki-Piaski włączono do Sierpca[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dz.U. z 1923 r. nr 32, poz. 208
  2. Влоки Пяски
  3. Postanowienie z 20 kwietnia (2 maja) 1867, ogłoszone 8 (20) lipca 1867 (Dziennik Praw, rok 1867, tom 67 nr 1, str. 47)
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 2: Województwo Łódzkie
  5. Włóki-Piaski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 717.