Przejdź do zawartości

Władimir Hofman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Hofman
Владимир Владимирович Гофман
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

7 kwietnia 1888

Data i miejsce śmierci

17 lutego 1950
Paryż

Przebieg służby
Lata służby

1908–1920

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Ochotnicza

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
I wojna światowa
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Władimir Władimirowicz Hofman, ros. Владимир Владимирович Гофман (ur. 7 kwietnia 1888, zm. 17 lutego 1950 w Paryżu) – rosyjski wojskowy (pułkownik), emigracyjny działacz kombatancki

Ukończył suworowski korpus kadetów, zaś w 1908 pawłowską szkołę wojskową. Służył w stopniu podporucznika w lejbgwardii 3 Pułku Strzeleckiego. W 1912 r. awansował na porucznika. W 1913 ukończył nikołajewską akademię sztabu generalnego. Służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Brał udział w I wojnie światowej. Służył jako starszy oficer sztabowy w sztabie XV Korpusu Armijnego. W sierpniu 1914 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Trzykrotnie uciekał z obozu jenieckiego, ale za każdym razem był łapany. W rezultacie osadzono go w twierdzy w Kostrzynie nad Odrą. Na pocz. 1919 r. wstąpił do wojsk Białych gen. Antona I. Denikina. Pełnił funkcję zastępcy, a następnie szefa oddziału zagranicznych misji wojskowych w sztabie Sił Zbrojnych Południa Rosji. Doszedł do stopnia pułkownika. W 1920 został wysłany do Polski, gdzie został kierownikiem kancelarii gen. Piotra S. Machrowa, czyli przedstawiciela wojskowego gen. Piotra N. Wrangla. Na emigracji zamieszkał we Lwowie. Następnie przeniósł się do Paryża. Był członkiem Stowarzyszenia Oficerów Sztabu Generalnego i Stowarzyszenia lejbgwardii Pułku Strzeleckiego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nikołaj N. Rutycz, Биографический справочник высших чинов Добровольческой армии и Вооруженных Сил Юга России. Материалы к истории Белого движения, 2002