Władysław Bielecki (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Bielecki
chorąży kawalerii chorąży kawalerii
Data i miejsce urodzenia

25 września 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Legiony Polskie,
Podlaska Brygada Kawalerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Brązowy Krzyż Zasługi (II RP)
Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Władysław Bielecki (ur. 25 września 1900 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – chorąży kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Szczepana i Anny z Wiechlińskich. Uczestnik I wojny światowej w Legionach Polskich i wojny 1920. Absolwent Szkoły Podoficerskiej w Jaworowie, kierownik kancelarii Podlaskiej Brygady Kawalerii. W 1939 walczył pod Kockiem. Aresztowany przez NKWD w Białymstoku, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 052/4 z 27.04.1940 r.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

 Żonaty z Marią z Sienkiewiczów, miał córkę Halinę i syna Witolda.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]