Włodzimierz Kościuk

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Kościuk
kapitan żandarmerii kapitan żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1895
Bełz

Data śmierci

19 listopada 1944

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

Dowództwo Żandarmerii

Stanowiska

adiutant

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Włodzimierz Ferdynand Piotr Kościuk (ur. 19 stycznia 1895 w Bełzie, zm. 19 listopada 1944) – kapitan żandarmerii Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 stycznia 1895 w Bełzie[1], w rodzinie Piotra[2][3].

Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do korpusu żandarmerii. W 1919 w stopniu podporucznika został dowódcą oddziału sztabowego przy Dowództwie Żandarmerii Polowej[4]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany na stopień porucznika żandarmerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. W tym stopniu w 1921 był dowódcą szwadronu przy Dowództwie Żandarmerii Polowej[7]. W latach 20. był oficerem 3 Dywizjonu Żandarmerii w Grodnie, w 1923 pełniąc funkcję dowódcy plutonu tej jednostki w tym mieście[8][6]. Później został awansowany na stopień kapitana żandarmerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927[9]. Skierowany do Korpusu Ochrony Pogranicza na przełomie lat 20./30. był oficerem Dywizjonu Żandarmerii KOP[10][11], a od 20 lutego do 21 marca 1934 był p.o. oficera śledczego tej jednostki. W 1937 był adiutantem w Dowództwie Żandarmerii MSWojsk.[12] Przed 1939 został osadnikiem wojskowym w osadzie Uznogi w powiecie baranowickim[13].

Podczas II wojny światowej od 1940 był osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu[2]. Później był oficerem Polskich Sił Zbrojnych w stopniu kapitana[1]. Zmarł 19 listopada 1944 i został pochowany na brytyjskim wojskowym cmentarzu wojennym w Aleksandrii („Chałby”, miejsce 0.1379)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Wykaz poległych 1952 ↓, s. 204.
  2. ↑ a b Lista jeńców Kampanii Wrześniowej 1939, umieszczonych w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 16. [dostęp 2018-08-31].
  3. ↑ Włodzimierz Ferdynand Kościuk Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka [dostęp 2022-01-03].
  4. ↑ Danuta Poźniakowska-Hanak: Żandarmeria polowa i wojskowa w latach 1918–1939. caw.wp.mil.pl. s. 111. [dostęp 2018-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-10)].
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1064.
  6. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 967.
  7. ↑ Danuta Poźniakowska-Hanak: Żandarmeria polowa i wojskowa w latach 1918–1939. caw.wp.mil.pl. s. 112. [dostęp 2018-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-10)].
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1055.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 676.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 672.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 289, 912.
  12. ↑ Danuta Poźniakowska-Hanak: Żandarmeria polowa i wojskowa w latach 1918–1939. caw.wp.mil.pl. s. 118. [dostęp 2018-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-10)].
  13. ↑ Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. [dostęp 2018-08-29].
  14. ↑ M.P. z 1932 r. nr 12, poz. 16 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. ↑ Tadeusz Wawrzyński: Oficerowie żandarmerii. Kawalerowie Krzyża i Medalu Niepodległości. caw.wp.mil.pl. s. 4. [dostęp 2018-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)].
  16. ↑ M.P. z 1939 r. nr 149, poz. 353 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  17. ↑ M.P. z 1934 r. nr 238, poz. 297 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Włodzimierz_Kościuk&oldid=66545470”