Włoska Afryka Północna
| |||
| 1912-1934 | |||
| |||
| Stolica | Trypolis | ||
| Ustrój polityczny | monarchia | ||
| Ostatnia głowa państwa | król Włoch Wiktor Emanuel III (ostatni) | ||
| Status terytorium | kolonia | ||
| Zależne od | Zjednoczone Królestwo Włoch | ||
| Jednostka monetarna | lir włoski | ||
| Przekształcenie w Libię | Włochy 1934 | ||
| Religia dominująca | islam, katolicyzm | ||
 | |||
| Kolonie włoskie zaznaczone kolorem jasnozielonym | |||
.svg)
 |
Ten artykuł od 2017-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Włoska Afryka Północna (wł. Africa Settentrionale Italiana) - włoska kolonia, istniejąca w latach 1912-1934 na terenie obecnej Republiki Libii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W wyniku wojny włosko-tureckiej (1911-1912) terytoria obecnej Libii przeszły pod panowanie Włochów, którzy utworzyli na jej terenie kolonię, Włoską Afrykę Północną. W 1927 roku wydzielono z niej Cyrenajkę i Trypolitanię, zaś w 1934 połączono je wszystkie, tworząc Libię. Włosi osiedlali w Libii osadników oraz prowadzili italianizację miejscowej ludności.
Po zajęciu przez Włochy Trypolisu w 1911 w kraju wybuchło powstanie kierowane przez bohatera narodowego Libii Umara al-Muchtara. Do zdławienia powstania Benito Mussolini skierował Rodolfo Grazianiego, który kierował w Libii siłami zbrojnymi. Walki partyzanckie koncentrujące się głównie w rejonie Gór Zielonych (Al-Dżabal al-Achdar) w Cyrenajce trwały do 1935.
W 1934 Włoska Afryka Północna, wraz z Cyrenajką i Trypolitanią, została połączona w Libię.
| |||||||||||||||||
