Przejdź do zawartości

Włosy pod pachami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włosy pod pachami (łac. hirci)

Włosy pod pachami (łac. hirci) – włosy porastające dół pachowy.

Ilustracja przedstawia klasyfikację Wolfsdorfa dotyczącą rozwoju owłosienia pachowego u dzieci[1]

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Włosy pod pachami przechodzą przez cztery stadia rozwoju, które są wywoływane przez słabe androgeny produkowane przez nadnercza u mężczyzn i kobiet w okresie adrenarche oraz przez testosteron produkowany przez jądra u mężczyzn w okresie dojrzewania[2].

Znaczenie włosów pod pachami u ludzi nie jest do końca jasne. Przypuszczalnie jest to mechanizm mający naturalnie odprowadzać pot i wilgoć od skóry, wspomagając wentylację. Kolonie bakterii wytwarzających zapach zostają w ten sposób przeniesione z powierzchni skóry na włosy[3].

Funkcje

[edytuj | edytuj kod]
  • zmniejszanie tarcia – włosy pod pachami uniemożliwiają kontakt skóry ze skórą podczas czynności wymagających ruchu ramion, takich jak bieganie czy chodzenie. To samo dotyczy włosów łonowych i ruchu nóg[4][potrzebny przypis].
  • rozprzestrzenianie feromonów – pachy uwalniają feromony zapachowe, naturalnie wytwarzaną substancję chemiczną. Włosy pod pachami zatrzymują nieprzyjemny zapach, przez co feromony są silniejsze. Badanie przeprowadzone w 2018 r. z udziałem 96 par heteroseksualnych wykazało, że wąchanie naturalnego zapachu partnera/partnerki ma korzystny wpływ na łagodzenie stresu[5].

Wpływ usuwania włosów

[edytuj | edytuj kod]
  • wpływ na zapach – badanie z 2012 r. dotyczące wpływu usuwania włosów na zapach wykazało, że ogolone pachy oceniano tak samo jak nieogolone pachy[6].
  • absorpcja chemiczna – badanie z 2017 r. dotyczące wchłaniania substancji chemicznych z dezodorantów w wyniku usuwania włosów wykazało wzrost wchłaniania substancji chemicznych z 0,01% do 0,06% w przypadku skóry uszkodzonej w wyniku niedawnego golenia[7].

Badanie z 2003 r. dotyczące stosowania antyperspirantów aluminiowych i wieku zachorowania na raka piersi wstępnie wykazało, że „golenie pach z użyciem antyperspirantu/dezodorantu może odgrywać rolę w zachorowaniu na raka piersi”[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jean-Claude Pineau. Age estimation of teenage boys during puberty. „American Journal of Forensic Medicine and Pathology”. 41 (3), s. 188–193, 2020. Williams & Wilkins. DOI: 10.1097/PAF.0000000000000573. PMID: 32796206. 
  2. Auchus RJ, Rainey WE. Adrenarche – physiology, biochemistry and human disease. „Clinical Endocrinology”. 60 (3), s. 288–296, March 2004. DOI: 10.1046/j.1365-2265.2003.01858.x. PMID: 15008992. 
  3. Handbook of cosmetic science and technology. Wyd. 3. Informa Health Care, 2009, s. 703. ISBN 978-1-4200-6963-1.
  4. MRSA superbug? Part 1. , 2007. DOI: 10.1037/e721542007-001. 
  5. Hofer MK, Collins HK, Whillans AV, Chen FS. Olfactory cues from romantic partners and strangers influence women’s responses to stress. „Journal of Personality and Social Psychology”. 114 (1), s. 1–9, January 2018. DOI: 10.1037/pspa0000110. PMID: 29293018. 
  6. Kohoutová D, Rubešová A, Havlíček J. Shaving of axillary hair has only a transient effect on perceived body odor pleasantness. „Behavioral Ecology and Sociobiology”. 66 (4), s. 569–581, April 2012. DOI: 10.1007/s00265-011-1305-0. ISSN 0340-5443. (ang.). 
  7. Klotz K, Weistenhöfer W, Neff F, Hartwig A, van Thriel C, Drexler H. The Health Effects of Aluminum Exposure. „Deutsches Ärzteblatt International”. 114 (39), s. 653–659, September 2017. DOI: 10.3238/arztebl.2017.0653. PMID: 29034866. PMCID: PMC5651828. 
  8. McGrath KG. An earlier age of breast cancer diagnosis related to more frequent use of antiperspirants/deodorants and underarm shaving. „European Journal of Cancer Prevention”. 12 (6), s. 479–485, December 2003. DOI: 10.1097/00008469-200312000-00006. PMID: 14639125. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]