Przejdź do zawartości

Władysław Dąbrowski (1906–1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Dąbrowski
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1906
Zazdrość

Data i miejsce śmierci

13 września 1939
niemiecki szpital polowy Dmochy-Wochy

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

71 Pułku Piechoty

Stanowiska

dowódca 1 kompanii ckm I batalionie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Władysław Dąbrowski[1] (ur. 27 czerwca 1906 w Zazdrości koło Niegowa, zm. 13 września 1939) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

W kampanii wrześniowej 1939 dowodził 1 kompanią ckm w I batalionie 71 pułku piechoty[2]. Pułk brał udział w kolejnych bitwach między innymi pod Jakacią Dworną[3], gdzie I/71 pp odniósł zwycięstwo rozbijając oddziały grupy pancernej z dywizji „Kempf” i zdobywając wiele sprzętu niemieckiego. Po zajęciu przez Niemców Zambrowa w dniu 10 września 18 Dywizja Piechoty znalazła się w okrążeniu[4]. Dowódca dywizji płk dypl. Stefan Kossecki wydał rano 11 września rozkaz 71 pp do natarcia na Zambrów[5] i otworzenia drogi odwrotu dla dywizji w kierunku na Nur nad Bugiem. W bitwie 11 września I batalion 71 pp pod silnym ogniem niemieckim około południa osiągnął rynek Zambrowa, jednak poniósł ciężkie straty. Poległ między innymi dowódca 1 kompanii ckm kpt. Władysław Dąbrowski[3], a pułk został zmuszony do odwrotu[6]. W końcu 1939 r. rodzina kapitana otrzymała list z Niemieckiego Czerwonego Krzyża: "kpt. Władysław Dąbrowski zmarł z ran 13 września, miejsce pochowania nieustalone"; w liście znajdowała się obrączka ślubna kapitana. Natomiast szereg polskich publikacji z lat 70. i późniejszych[3] opisujących Bitwę o Zambrów informuje, że poległ w niej między innymi dowódca 1 kompanii ckm kpt. W. Dąbrowski w dniu 11 września w Zambrowie.

W maju 2016 r. pasjonat historii z Zambrowa, w czasie prowadzenia rodzinnych badań genealogicznych, odnalazł samotną mogiłę dwóch poległych z września 1939 r. w rejonie niemieckiego szpitala polowego we wsi Dmochy-Wochy. Mieszkańcy poinformowali, że jednym z tam pochowanych żołnierzy jest Władysław Dąbrowski. Zapytany o informacje Niemiecki Czerwony Krzyż w 2017 r. przekazał, że według posiadanych dokumentów kpt. W. Dąbrowski został zabrany z pola walki w dniu 12 września do szpitala polowego, gdzie zmarł z ran 13 września 1939 r. Podano jego dane personalne i opis nieśmiertelnika. W dniu 13 stycznia 2018 r. odbyła się ekshumacja poległych, przeprowadzona przez ekipę Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego ze Szczecina. Przy jednym z poległych żołnierzy odnaleziono fragment nieśmiertelnika, z literami "WSKI II", co wskazywało na nazwisko Dąbrowski II. Przeprowadzone w Pomorskim Uniwersytecie Medycznym pod kierunkiem dr. A. Ossowskiego badania porównawcze materiału DNA z ekshumacji i synów oficera potwierdziły jednoznacznie, że jednym z pochowanych w tej mogile był kpt. Władysław Dąbrowski II.

Pogrzeb kapitana i drugiego niezidentyfikowanego oficera odbył się zgodnie z ceremoniałem wojskowym dnia 11 maja 2018 r. w Zambrowie, po 78 latach i 8 miesiącach od bitwy. Szczątki zostały pochowane w zbiorowej mogile poległych w Bitwie o Zambrów na miejscowym cmentarzu przy ul. Krajewskiego.[7]

Po odrestaurowaniu w 1995 roku Mauzoleum poległych członków kadry i absolwentów Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej umieszczono na tablicy poległych członków kadry nazwisko kpt. Władysława Dąbrowskiego.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • podporucznik – 15 sierpnia 1930 (VII promocja) ze starszeństwem z 15 sierpnia 1930 i lokatą 122 na 277 mianowanych w korpusie oficerów zawodowych piechoty[8],
  • porucznik – 14 marca 1933 w korpusie oficerów zawodowych piechoty, lokata 168[9],
  • kapitan – 19 marca 1939 ze starszeństwem 19 marca 1939[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W ewidencji wojskowej figurował jako Władysław II Dąbrowski, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko.
  2. Tadeusz Kryska-Karski: Materiały do historii Wojska Polskiego. No.2 Londyn: 1982, s. 48-49.
  3. a b c Kazimierz Pluta-Czachowski, W. Wujcik: Walki odwrotowe 18 DP... Warszawa: Wojskowy Przegląd Historyczny, 1986 nr 3, s. 88-90.
  4. Włodzimierz Kozłowski: Bitwa o Zambrów 11.IX.1939. Warszawa: Znak, 1976 nr 9, s. 95.
  5. Adam Dobroński, Krzysztof Filipow: Strzelcy kresowi z Zambrowa. 71 Pułk Piechoty. Muzeum Wojska w Białymstoku, 1996, s. 37-38.
  6. Jerzy Dąbrowski: 71. Zambrowski Pułk Piechoty. Zarys historii i udział w wojnie obronnej 1939 r.. MOK Zambrów, 2009, s. 27. ISBN 978-83-926066-8-0.
  7. Jerzy Dąbrowski, Mogiła wojenna kpt. Władysława Dąbrowskiego II z września 1939 odnaleziona po 78. latach, 2018, ISBN 978-83-934966-3-1.
  8. Rocznik Oficerski 1932. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 127.
  9. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Dziennik Pers. Nr 3, 14 marca 1933 r., s.51 poz. 168.
  10. Rocznik Oficerski 1939. stan na 23 marca 1939, R. Rybka, K. Stepan, Kraków 2006, s. 63 Nr 51.