Walentina Gołubienko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walentina Gołubienko
Ilustracja
Walentina Gołubienko, Porto Carras 2011
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1990
Wołgograd

Obywatelstwo

Rosja
Estonia
Chorwacja

Tytuł szachowy

arcymistrzyni (2007)

Ranking FIDE

2209

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowana na liście aktywnych

Walentina Gołubienko, ros. Валентина Голубенко (ur. 29 lipca 1990 w Wołgogradzie[1]) – rosyjska szachistka, do 2007 roku reprezentantka Estonii, a następnie – Chorwacji[2], arcymistrzyni od 2007 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Gołubienko
Walentyna Gołubienko odbiera złoty medal mistrzostw świata juniorek do 18 lat,
Vung Tau, 2008.

Pochodzi z rodziny o szachowych tradycjach: jej ojciec Walerij (ur. 1961) był w latach 1993–1995 trzykrotnym mistrzem Estonii w szachach szybkich oraz trzykrotnym zwycięzcą na I szachownicy podczas drużynowych mistrzostw tego kraju[3], natomiast matka Anastazja (ur. 1966, zm. 2012)[4] była szachowym trenerem, posiadała tytuł mistrzyni FIDE[5], a w 1986 r. uczestniczyła w finale indywidualnych mistrzostw Moskwy[6]. Walentina Gołubienko wspólnie z całą rodziną mieszka w Kohtla-Järve w Estonii i na arenie międzynarodowej barw tego kraju broniła do połowy 2007 roku.

W czasie swojej kariery zdobyła 16 tytułów mistrzyni Estonii w różnych kategoriach wiekowych. W latach 1997–2002 wielokrotnie występowała na mistrzostwach świata i Europy juniorek, jak również (w latach 2005 i 2007) w turniejach o mistrzostwo Europy kobiet. Normy arcymistrzowskie wypełniła w 2006 r. w Rijece (II m. za Iriną Sudakową) oraz w 2007 r. w Dreźnie (mistrzostwa Europy kobiet, XVI m.)[7]. Do innych jej indywidualnych sukcesów (do czasu zmiany barw narodowych) należały: zwycięstwo w turnieju C memoriału Jelizawiety Bykowej we Włodzimierzu nad Klaźmą (2005), III m. w Njivicach (2006, za Iriną Wasijlewicz i Iriną Sudakową) oraz dzielone II m. w Sankt Petersburgu (2007, za Warwarą Kiryłową wspólnie z Tatianą Kostiuk).

W 2004 r. zaczął narastać konflikt pomiędzy rodzicami Walentiny Gołubienko, mającej rosyjskie obywatelstwo, a Estońską Federacją Szachową, która – zgodnie z panującymi w tym kraju przepisami – zaprzestała wspierać rozwój młodej szachistki i nie powoływała jej do reprezentacji narodowej (przepisy te dotyczą osób mieszkających w Estonii, ale mających obce obywatelstwo). W kolejnych latach konflikt narastał, czego efektem był list otwarty opublikowany w 2007 r. przez Walerija Gołubienko[8], a następnie zmiana barw narodowych na chorwackie.

Jako reprezentantka tego kraju Walentina zdobyła w 2008 r. w Vung Tau tytuł mistrzyni świata do 18 lat[9], uczestniczyła w Nalczyku w pucharowym turnieju o mistrzostwo świata kobiet (w I rundzie przegrywając z Viktoriją Čmilytė)[10] oraz w indywidualnych mistrzostwach Europy w Płowdiwie.

Wielokrotnie reprezentowała Chorwację w turniejach drużynowych, m.in.: czterokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2008, 2010, 2012, 2014)[11] oraz trzykrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2007, 2009, 2011)[12].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 lipca 2007 r., z wynikiem 2316 punktów zajmowała wówczas pierwsze miejsce wśród chorwackich szachistek[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]