Westerlund 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Westerlund 2
Ilustracja
Westerlund 2 w zakresie promieni rentgenowskich (Teleskop kosmiczny Chandra)
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kil

Typ

otwarta

Rektascensja

10h 23m 58,1s

Deklinacja

-57° 45′ 49″

Odległość

9,3 ± 1,4 tys. ly (2,85 ± 0,43 kpc[1])

Rozmiar kątowy

8,4'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

~10 ly

Liczba gwiazd

ponad 2200[2]

Alternatywne oznaczenia
Wd2, ESO 127-18, VDBH 95, OCl 807,
C 1022-575

Westerlund 2 (również Wd 2) – gromada otwarta położona w gwiazdozbiorze Kila. Gromada ta znajduje się w centrum obszaru H II skatalogowanego jako Gum 29 (lub RCW 49). Wraz z nim stanowi obiekt NGC 3247 w New General Catalogue[2].

Opis gromady[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie gromady Westerlund 2 i mgławicy Gum 29 z Teleskopu Hubble’a opublikowane z okazji 25. rocznicy wyniesienia teleskopu na orbitę

Odległość do Westerlund 2 nie jest dokładnie znana; przy użyciu różnych metod oszacowano, że znajduje się w odległości od ok. 2 do 8 kiloparseków (od 6,5 do 26 tys. lat świetlnych) od Słońca[1][3]. Jedna z najnowszych prac dotyczących tego obiektu (opublikowana w 2013 roku przez G. Carraro) podaje wartość ok. 9,3 tys. lat świetlnych[1].

Łącznie Westerlund 2 zawiera ponad 2200 gwiazd[2]. Jest bardzo młodą gromadą, powstała pomiędzy jednym a dwoma milionami lat. Jest położona za gęstą chmurą pyłową i gazową, dlatego większość zebranych danych obserwacyjnych pochodzi z kosmicznego teleskopu Chandra pracującego w zakresie promieniowania rentgenowskiego oraz innych obserwacji w zakresie promieniowania podczerwonego.

Gromada zawiera jedne z najgorętszych, najjaśniejszych i najmasywniejszych znanych gwiazd. Jedną z nich jest gwiazda podwójna WR 20a, wchodzące w jej skład gwiazdy mają masę ponad 80 razy większą od masy Słońca. Gromada ta rozciąga się na przestrzeni około 10 lat świetlnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c G. Carraro et al.. The distance to the young open cluster Westerlund 2. „Astronomy & Astrophysics”. 555 (A50), lipiec 2013. DOI: 10.1051/0004-6361/201321421. (ang.). 
  2. a b c d Courtney Seligman: NGC 3247. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-12-05]. (ang.).
  3. E. Churchwell et al.. RCW 49 at Mid-Infrared Wavelengths: A GLIMPSE from the Spitzer Space Telescope. „The Astrophysical Journal Supplement Series”. 154 (1), s. 322, wrzesień 2004. DOI: 10.1086/422504. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]