Przejdź do zawartości

Wiłkomierz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiłkomierz
Ukmergė
Ilustracja
Rynek miejski
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Burmistrz

Algirdas Kopūstas

Populacja (2005)
• liczba ludności


28 006

Nr kierunkowy

340

Kod pocztowy

LT-20114

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wiłkomierz”
Ziemia55°15′N 24°45′E/55,250000 24,750000
Strona internetowa

Wiłkomierz (lit. Ukmergė wymowa, dawniej Vilkmergė) – miasto rejonowe w środkowej Litwie położone ok. 60 km na północny zachód od Wilna. Ludność: 28 tys. mieszkańców (2005).

Jest jednym z najstarszych miast na Litwie. Wzmianka o zamku w Wiłkomierzu pochodzi z 1225. Prawa miejskie nadano na początku XV wieku. Miejsce obrad sejmików ziemskich powiatu wiłkomierskiego od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na Górze Zamkowej ślady grodziska z zamkiem, pozostałość jednego z najstarszych grodów litewskich. Podobno istniał od X wieku. W XIII wieku atakowany przez zakon kawalerów mieczowych, a później przez Krzyżaków. W 1391 zamek zdobył Witold razem z Krzyżakami. W XV wieku w innym miejscu wystawiono zamek murowany, siedzibę starosty królewskiego. Zamek zniszczono w czasie wojen szwedzkich, a później w tym miejscu wybudowano carskie koszary.

  • Średniowieczna bitwa z 1 września 1435 pod Wiłkomierzem (w miejscowości Pobojsk) była największą na Litwie. Wojska polskie Jakuba Kobylańskiego (4500 żołnierzy) i litewskie Zygmunta Kiejstutowicza rozgromiły liczniejsze wojska krzyżaków inflanckich, Świdrygiełły i Tatarów. Bitwa zakończyła się całkowitą klęską Świdrygiełły. Bitwa ta ostatecznie złamała potęgę inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego.
 Osobny artykuł: Bitwa pod Wiłkomierzem.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 7000 osób. 26 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w Puszczy Piwońskiej. Sprawcami zbrodni byli żołnierze z Einsatzkommando 3, oraz litewskie służby bezpieczeństwa[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Od 1745 pijarzy prowadzili szkołę, zamkniętą przez carat w 1837 (klasztor zamknięto w 1845).

Wydarzenia kulturalne

[edytuj | edytuj kod]

Wiłkomierz jest siedzibą m.in.:

  • Międzynarodowego festiwalu zespołów wokalnych „Sventosios gaida” (w grudniu);
  • Międzynarodowego Festiwal Perkusyjnego (Tarptautinis būgnų ir perkusijos festivalis).

Część koncertów festiwalowych odbywa się także w Wilnie, Kownie, Kłajpedzie i innych litewskich miastach. Festiwal połączony jest z Międzynarodowym Konkursem Perkusyjnym im. Jonas Taločka (marzec/kwiecień).

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojciech Kriegseisen, Sejmiki Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku, Warszawa 1991, s. 34.
  2. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1134.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]