Wielki Okap nad Zastudniem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielki Okap nad Zastudniem
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Siedlec, Czarny Pies

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

11 m

Głębokość

0 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

380 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

20 m

Ekspozycja otworów

ku południowemu wschodowi

Kod

J.Cz.II-02.14

Położenie na mapie gminy Janów
Mapa konturowa gminy Janów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielki Okap nad Zastudniem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wielki Okap nad Zastudniem”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wielki Okap nad Zastudniem”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Wielki Okap nad Zastudniem”
Ziemia50°40′35″N 19°22′53″E/50,676333 19,381333
Strona internetowa

Wielki Okap nad Zastudniemjaskinia w lesie na wzniesieniu po północnej stronie Zastudnia należącego do wsi Suliszowice[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się na terenie wsi Siedlec w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów[3].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Wielki Okap znajduje się na południowo-wschodniej ścianie skały[1], która przez wspinaczy skalnych nazywana jest Czarnym Psem[4]. Ma rozciągłość 11 m, wysokość do 8 m i wysięg do 5 m. W środkowej części okapu, u podstawy ściany jest owalny otwór o wymiarach 0,7 × 0,4 m. Za otworem wnika w skałę ślepo kończący się korytarzyk o długości 2,5 m[1].

Okap powstał w późnojurajskich twardych wapieniach skalistych. Jego korytarzyk powstał w wyniku zjawisk krasowych, być może jest pozostałością większej jaskini, która z czasem uległa zniszczeniu. Spąg pod okapem jest próchniczny z licznymi popiołami często tu palonych ognisk. Dno korytarzyka to skalisty spąg z drobnym rumoszem skalnym. Brak nacieków. U wejścia do korytarzyka jest skalna, skośna płyta o wymiarach 3 × 1,5 m[1].

Okap po raz pierwszy opisany został przez M. Czepiela w lutym 2001 r. On też wykonał jego plan[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Marian Czepiel, Wielki Okap nad Zastudniem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-08-02].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-07-08].
  4. Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.