Wielkoszczur górski
| Cricetomys kivuensis[1] | |||
| Lönnberg, 1917 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wielkoszczur górski | ||
| Synonimy | |||
| |||
Wielkoszczur górski[3] (Cricetomys kivuensis) – gatunek ssaka z podrodziny wielkoszczurów (Cricetomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae), występujący w Afryce Środkowej[4].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Wielkoszczur górski występuje w Wielkim Rowie Zachodnim we wschodniej Demokratycznej Republice Konga, południowo-zachodniej Ugandzie, zachodniej Rwandzie i północnym Burundi[5].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1917 roku szwedzki zoolog Einar Lönnberg nadając mu nazwę Cricetomys kivuensis[2]. Holotyp pochodził z Masisi, w Demokratycznej Republice Konga[4].
Status taksonomiczny gatunku nie jest pewny, część autorów traktuje go jako formę wielkoszczura leśnego (Cricetomys emini)[6][7]. Odrębność tego gatunku została ostatnio zakwestionowana na gruncie analiz molekularnych i morfologicznych; może nie reprezentować odrębnego gatunku[5]. Konieczne są dalsze badania w celu rozwiązania taksonomii tego rodzaju[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Cricetomys: rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik); gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[8].
- kivuensis: wulkany Kiwu, Kiwu Północne, Demokratyczna Republika Konga[9].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) średnio 320 mm, długość ogona średnio 340 mm, długość ucha średnio 45 mm, długość tylnej stopy średnio 69 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[10]. Wielkoszczury górskie są większe od typowych wielkoszczurów leśnych, o czaszce tak masywnej jak u największego gatunku, wielkoszczura południowego (Cricetomys ansorgei). Grzbiet jest ciemnoszary, nie jasnobrązowy jak u typowych wielkoszczurów leśnych, a spód ciała szarobiały, słabo oddzielony kolorystycznie od wierzchu (u wielkoszczurów leśnych granica jest wyraźna). Sierść jest dość długa, miękka i gęsta, co także odróżnia je od pokrewnego gatunku[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cricetomys kivuensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b A.J.E. Lönnberg. Mammals collected in Central Africa by Captain E. Arrhenius. „Kungliga Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. 58 (2), s. 75, 1917. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Cricetomys kivuensis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-07].
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 336. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ F. Cassola, Cricetomys emini, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Genus Cricetomys Giant Pouched Rats. W: Mammals of Africa. J. Kingdon, D. Happold, T. Butynski, M. Hoffmann, M. Happold & J. Kalina (redaktorzy). T. 3: Rodents, Hares and Rabbits. Bloomsbury, 2013, s. 157–158. ISBN 1-4081-8996-8.
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 203, 1904. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 196. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).