Przejdź do zawartości

Wierzba (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wierzba
wieś
Ilustracja
Kapliczka z 1905 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Stary Zamość

Liczba ludności (2021)

793[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-417[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0899390[5]

Położenie na mapie gminy Stary Zamość
Mapa konturowa gminy Stary Zamość, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wierzba”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wierzba”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wierzba”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wierzba”
Ziemia50°49′39″N 23°12′41″E/50,827500 23,211389[1]

Wierzbawieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Stary Zamość[6][5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Na terenie wsi funkcjonują dwa sołectwa: Wierzba Pierwsza i Wierzba Druga[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 933 mieszkańców[8].

Na terenie Wierzby znajduje się Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Starym Zamościu.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starym Zamościu[9].

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Wierzba[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0899408 Karolówka część wsi
0899414 Kolonia Kwitkowa część wsi
0899420 Kolonia Średnia część wsi
0899437 Kryniczny Dół część wsi
0899443 Leśniczówka część wsi
0899450 Rogatka część wsi
0899466 Widniówka część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś z rodowodem sięgającym zapewne XIV wieku, notowana w zapiskach źródłowych w roku 1418 (obok Janowca (1417), Pniówka(1429), Starego Zamościa (1429), Zdanowa (1432), Kalinowic (1434) i Szopinówka (1450))[10].

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z roku 1893 podaje opis dwóch wsi Wierzba Ordynacka i Plebańska, w powiecie zamojskim, gminie i parafii Stary Zamość, wsie odległe od Zamościa 15 wiorst, a od Starego Zamościa 1 wiorstę, położone przy trakcie lubelsko-lwowskim[11].

W Wierzbie Ordynackiej znajdowały się 3 domy dworskie, 45 włościańskich zamieszkałych przez 537 mieszkańców (w tym 17 prawosławnych) na obszarze 820 mórg[11].

W Wierzbie Plebańskiej zwanej także „Poproboszczowską” znajdowało się 7 domów i zamieszkiwało w nich 235 katolików; obejmowała 107 mórg gruntu. Karczma z zajazdem i kancelaria gminy Stary Zamość miała 3 domy i 12 mieszkańców[11].

Według spisu z roku 1827 było w obu wsiach 51 domów i 371 mieszkańców[11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 146834
  2. Wieś Wierzba w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-22], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-22].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1450 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-10-20].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Stary Zamość. Urząd Gminy Stary Zamość. [dostęp 2016-08-25].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-10-20].
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Sochaniewicz 1922 ↓, s. 1–16.
  11. a b c d Wierzba 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 390.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]