Wiesław Łach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiesław Bolesław Łach
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1958
Mrągowo

Przebieg służby
Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie
Siły Zbrojne RP

Jednostki

14 Mazurska Brygada WOW
30 pułk inżynieryjno- budowlany
21 Polowa Techniczna Baza Rakietowa
1 Warszawska Brygada Artylerii
1 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych i Artylerii
1 Mazurska Brygada Artylerii
Departament Wychowania i Promocji MON

Stanowiska

zastępca dowódcy jednostki

Późniejsza praca

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Wiesław Łach
Ilustracja
Miejsce zamieszkania

Olsztyn

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

dr hab.

Alma Mater

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Inżynieryjnych

Uczelnia

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Wydział

Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego

Stanowisko

profesor

Małżeństwo

Halina

Wiesław Bolesław Łach (ur. 19 sierpnia 1958 w Mrągowie) – podpułkownik Wojska Polskiego, profesor Uniwersytetu Warmińsko Mazurskiego w Olsztynie (dr hab.)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym im. Bohaterów Westerplatte w Mrągowie. W 1977 roku rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych im. gen. Jakuba Jasińskiego. W 1986 roku ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie - kierunek historia. W 1990 roku rozpoczął studia doktoranckie w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 1992 roku ukończył w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie Podyplomowe Studium w zakresie historii. W 1994 roku w Wojskowym Instytucie Historycznym uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii, specjalność: historia wojskowa[2].

W 1997 roku rozpoczął pracę w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie na stanowisku adiunkta. W 2000 roku odbył staż naukowy w Instytucie Humanistyki w Akademii Obrony Narodowej. W latach 2004-2006 pełnił służbę w Departamencie Wychowania i Promocji Ministerstwa Obrony Narodowej. W 2006 roku odszedł z wojska i zajął się wyłącznie działalnością dydaktyczną i naukową.

W 2010 roku pomyślnie zdał kolokwium habilitacyjne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie i uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, specjalność historia Polski i powszechna XX wieku oraz historia wojskowości.

Od 2011 roku pracuje na stanowisku profesora w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Jest kierownikiem Pracowni Dziejów Wojskowości oraz opiekunem Naukowego Koła Historyków Wojskowości. Koordynator kierunku wojskoznawstwo.

Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Olsztynie[3]

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996).

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Generał brygady Józef Kustroń 1892-1939 (współautor)[4]
  • 1 Mazurska Brygada Artylerii im. Generała Józefa Bema. Tradycje i współczesność (współautor)[5]
  • „Bunt Żeligowskiego”. Kulisy połączenia Wileńszczyzny do Polski 1920-1922. 2014.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]