Przejdź do zawartości

Wieża Kopernika we Fromborku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża Kopernika we Fromborku
Symbol zabytku nr rej. F/3 z 15.10.1958[1]
Ilustracja
Wieża Kopernika
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowość

Frombork

Położenie na mapie Fromborka
Mapa konturowa Fromborka, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wieża Kopernika we Fromborku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża Kopernika we Fromborku”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wieża Kopernika we Fromborku”
Położenie na mapie powiatu braniewskiego
Mapa konturowa powiatu braniewskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża Kopernika we Fromborku”
Położenie na mapie gminy Frombork
Mapa konturowa gminy Frombork, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wieża Kopernika we Fromborku”
Ziemia54°21′24,5″N 19°40′50,9″E/54,356806 19,680806

Wieża Kopernika we Fromborku – zabytkowa czterokondygnacyjna wieża na planie kwadratu w północno-zachodnim narożu Wzgórza Katedralnego we Fromborku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Wieża Kopernika od strony dziedzińca
Sala Kopernika, 1933 rok
Pierwsze piętro – kuchnia
Drugie piętro – sypialnia
Sala Kopernika, 2023 rok

Wieża Kopernika powstała przed 1400 i jest najstarszym elementem fortyfikacji Wzgórza Katedralnego[2][3]. Wzmiankowana jest w 1499 jako wieża mieszkalna. W latach 1504–1543 należała do Mikołaja Kopernika, a od 1610[4][5] nazywana jest Wieżą Kopernika (Curia Copernicana)[6]. Wieża w swych wyższych kondygnacjach była wielokrotnie przebudowywana. Po zniszczeniu przez szwedzkie wojsko w wojnie 1626 była remontowana przez kolejnego jej właściciela Eustachego Nenchena. W 1738 gruntowny remont wieży przeprowadził kanonik Mikołaj Schulz, lecz w niecałe sto lat popadła ona ponownie w ruinę. W następstwie sekularyzacji części dóbr kościelnych, także Wieża Kopernika przekazana została przez władze pruskie braniewskiemu Gimnazjum Hozjanum. Władze tej uczelni zamierzały wieżę rozebrać, a cegłę sprzedać. Wskutek sprzeciwu kapituły, popartego opinią biskupa warmińskiego Josepha Geritza, Królewskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, decyzją z dnia 17 lipca 1816, zmieniło swoje poprzednie rozstrzygnięcie, przekazując wieżę na powrót warmińskiej kapitule. Wieżę, jako domniemane obserwatorium Mikołaja Kopernika, remontowano jeszcze w 1870.

We wnętrzu wieży powstała pierwsza izba muzealna dotycząca Mikołaja Kopernika na Wzgórzu Katedralnym. Została stworzona w 1912 przez kanonika Eugena Brachvogla[7]. Podczas tej adaptacji zniszczono jednak wiele elementów architektonicznych i dekoracyjnych, które na elewacji wieży przetrwały od czasów średniowiecza. Wyposażenie tej wystawy miało charakter eklektyczny. Z braku oryginalnych eksponatów i mebli, pochodzących z epoki, pokazywano tutaj głównie kopie i reprodukcje, a wśród mebli i obrazów zdarzały się eksponaty z epoki baroku i neogotyckie. Mimo tych niedoskonałości ekspozycja kopernikańska cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród zwiedzających[8] (współcześnie na terenie Wzgórza Katedralnego funkcjonuje założone w 1948 samorządowe Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku oraz powstałe w 2016 kościelne Muzeum Pomnika Historii Frombork Zespół Katedralny).

Wieża została poważnie uszkodzona podczas ataku wojsk sowieckich w 1945. Decyzją Komitetu Fromborskiego z dnia 16 listopada 1947 włączona została do kompleksu Muzeum Mikołaja Kopernika. W 1948 wieżę odgruzowano, wykonano prowizorycznie stropy i schody oraz wykonano nowy dach namiotowy kryty dachówką ceramiczną. Po otwarciu muzeum w kanoniach Najświętszej Panny Marii i w Domu Kustosza prace remontowe przerwano do 1950. W wyniku prac badawczych przeprowadzonych w 1951 odsłonięto wiele interesujących elementów i detali architektonicznych. Po wykonaniu wstępnych prac porządkowych i oczyszczających podjęto prace rekonstrukcyjne, trwające do 1954. W tych latach wykonano zabezpieczenie murów obwodowych wieży i prowizorycznie przykryto stropami jej poszczególne kondygnacje. Przemurowane oraz wylicowane zostały mury obronne wieży. Latem 1962 rozpoczęto rozbiórkę prowizorycznych stropów i części murów wewnętrznych. W trakcie robót natrafiono na istotne zabytkowe detale architektoniczne oraz na polichromię w zamurowanych wnękach ściany wschodniej. W wyniku tych odkryć zdecydowano się wstrzymać rozpoczęte prace, a po szczegółowym ich zbadaniu zlecono wykonanie nowego projektu remontu wieży. Zadaniem nowego projektu miała być głównie odpowiednia ekspozycja tego, jak uważano, najbardziej cennego elementu zabudowy Wzgórza Katedralnego – miejsca pracy Mikołaja Kopernika. Prace konserwatorskie w Wieży Kopernika i w jej otoczeniu zakończono w sierpniu 1964. Od tego czasu wnętrze wieży było udostępnione zwiedzającym[4].

Następnie Wieżę Kopernika wyłączono z ruchu turystycznego i dopiero w lipcu 2023 ponownie udostępniono wraz z nową ekspozycją. We wnętrzu wieży, na 3 poziomach, urządzono wystawę „Prywatny świat Mikołaja Kopernika”. Wystawa obrazuje, jak mogło wyglądać życie astronoma na przełomie epoki średniowiecza i renesansu. Wnętrze umeblowano rekonstrukcjami przedmiotów z czasów Kopernika, w części oryginalnymi eksponatami. Na pierwszym poziomie znajduje się aranżacja średniowiecznej kuchni, na drugim sypialnia, a na trzecim gabinet Kopernika, a w nim przy stole przedstawienie samego uczonego podczas pracy[9].

Wieżę Kopernika można zwiedzać codziennie, w godzinach 9.30–12.30 i 13.00–17.00 (rok 2023)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]