Wikipedia:Niespotykanie spokojny człowiek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niespotykanie spokojny człowiek w tradycyjnej postawie wobec flejmów, przekleństw i wrzasków

Niespotykanie spokojny człowiek – unikatowy typ wikipedysty, którego cechą charakterystyczną jest nieokazywanie emocji, mogących podsycać flejmy, czyli internetowe, wikipediowe awantury. Jego podejście do wikiżycia charakteryzuje się dużym dystansem wobec jego osoby i dokonanego wkładu, własnych wartości itd. Wobec siebie i wikiwydarzeń przyjmuje postawę NPOV, przez co żaden troll nie jest w stanie skutecznie zarzucić na niego przynęty.

Niespotykanie spokojny człowiek pojawia się wówczas, gdy w toku płonącej dyskusji użytkownicy z trudem opanowują emocje, a część z nich nie chce oberwać obelżywą, czy z innego względu przykrą uwagą i z tego względu się do nich nie wtrącają. Studzi wówczas gorące głowy i pokazuje, że problemu tak naprawdę nie ma, bo da się znaleźć drogę do jego rozwiązania. Ten stan bycia osiągnąć można po wielu doświadczeniach w działalności na Wikipedii i jednocześnie trudno go utrzymać. Wobec ataków (niekiedy zmasowanych, także poza stronami Wikipedii), oskarżeń o hipokryzję, przynależenie do klik i sitw, niespotykanie spokojny człowiek nie podejmuje działań odwetowych, a jedynie nadal wykonuje swoją robotę. Niekiedy jednak dobre samopoczucie powodować może, że nie będzie on dostrzegać realnych problemów w samej społeczności, ponieważ traktuje je jako małostkowe i się nad nimi nie pochyla.

Niespotykanie spokojnego człowieka poznać można po tym, że:

  • nie reaguje emocjonalnie na ostre wypowiedzi, a rzeczowo odpowiada na ich treść;
  • w przypadku ostrego sporu między wikipedystami potrafi ocenić merytoryczną ich zawartość i dać chłodną, wyważoną odpowiedź;
  • nie ucieka z miejsc, które dla innych stały się obszarami „seansów nienawiści”;
  • blokując wandala, rewertując wygłupy, nie dopisuje kąśliwych uwag;
  • nie daje się wciągać w retoryczne dysputy, a raczej podejmuje działania, by je kończyć celną puentą;
  • gdy pojawia się panika związana z nagonką w mediach i wysuwane są radykalne postulaty, schładza atmosferę pokazując inne obszary działania, którymi warto się zająć.