Wiktor Rachow
| 8+6 zwycięstw | |
 starszy porucznik lotnictwa
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1932–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
22 pułk lotnictwa myśliwskiego 23 Brygady Lotnictwa Myśliwskiego 1 Grupy Armijnej |
| Stanowiska |
pomocnik dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wiktor Gieorgijewicz Rachow (ros. Виктор Георгиевич Рахов, ur. 19 grudnia 1913?/1 stycznia 1914 w Saratowie, zm. 29 sierpnia 1939 w Czycie) – radziecki lotnik wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1939).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Skończył 5 lat siedmioletniej szkoły w Saratowie i szkołę uniwersytetu fabryczno-zawodowego, od 1932 uczył się w kole szybowców i szkole lotniczej Osoawiachimu. Od 1932 służył w Armii Czerwonej, ukończył wojskową szkołę pilotów w Kaczy i służył w 188 eskadrze myśliwskiej pod Moskwą. Od marca 1936 jako starszy lotnik i dowódca klucza pracował w Naukowo-Badawczym Instytucie Sił Powietrznych, poza tym pilotował samoloty biorące udział w wojskowych paradach, m.in. nad Placem Czerwonym. Blisko współpracował z wybitnymi lotnikami, m.in. z Władimirem Kokkinaki, Anatolijem Sierowem, Stiepanem Suprunem, Grigorijem Krawczenką i Piotrem Stiefanowskim, wraz z którymi latał. Od 29 maja do 29 sierpnia 1939 brał udział w bitwie z Japończykami nad Chałchin-Goł jako pomocnik dowódcy 22 pułku lotnictwa myśliwskiego 23 Brygady Lotnictwa Myśliwskiego 1 Grupy Armijnej. Wykonał 68 lotów bojowych i w walkach powietrznych strącił osobiście 8 i w grupie 6 samolotów wroga. W ostatniej walce 27 sierpnia 1939 został ciężko ranny i odesłany do szpitala w Czycie, gdzie dwa dni później zmarł. Został pochowany pod budynkiem szkoły w Czycie. Jego imieniem nazwano ulice w Czycie, Kazaniu i Saratowie.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (29 sierpnia 1939)
- Order Lenina (29 sierpnia 1939)
- Order Czerwonego Sztandaru (Mongolska Republika Ludowa)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Герои страны (ros.) [dostęp 2019-11-30]