Władimir Kokkinaki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Kokkinaki
Владимир Константинович Коккинаки
ilustracja
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1904
Noworosyjsk

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1985
Moskwa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Zasłużony pilot-oblatywacz ZSRR

Władimir Konstantinowicz Kokkinaki (ros. Владимир Константинович Коккинаки, ur. 12 czerwca?/25 czerwca 1904 w Nowosybirsku, zm. 7 stycznia 1985 w Moskwie) – radziecki pilot doświadczalny. Dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego. Generał major lotnictwa (od 1943). Starszy brat innego znanego radzieckiego lotnika – Konstantina Kokkinakiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny Greków pontyjskich. W 1921 r. ukończył trzecią klasę szkoły podstawowej. Pracował w kołchozowej winnicy, potem był marynarzem i sztauerem[1].

W grudniu 1925 r. wstąpił do Armii Czerwonej, do lipca 1927 r. służył w piechocie. W 1928 r. ukończył Leningradzką Wojskowo-Techniczną Szkołę Sił Powietrznych (obecnie Wojskowa Akademia Kosmiczna im. A.F. Możajskiego), a w 1930 Wojskową Szkołę Pilotów w Borisoglebsku. Służył w jednostkach lotniczych Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Od kwietnia do grudnia 1931 r. był instruktorem w Leningradzkiej Wojskowo-Technicznej Szkole Sił Powietrznych.

21 listopada 1935 r. na samolocie I-15 osiągnął pułap 14 575 metrów (nieoficjalny rekord świata). 20 kwietnia 1936 r. jako pierwszy lotnik w historii wykonał pętlę na dwusilnikowym bombowcu (CKB-30). 27–28 czerwca 1938 r. samolotem CKB-30 „Moskwa” z nawigatorem A. Briandinskim przeleciał bez lądowania trasę Moskwa – Daleki Wschód o długości 7580 km (lądowali w miejscowości Spask Dalni).

28–29 kwietnia 1939 r. tym samym samolotem z nawigatorem M. Gordijenko przeleciał bez lądowania z Moskwy do Ameryki Północnej
(8000 km, trasa: Moskwa – NowogródHelsinkiTrondheimIslandia – przylądek Farvel, najbardziej na południe wysunięty punkt Grenlandii – wyspa Miskou).

2 października 1939 wykonał pierwszy lot na prototypowym samolocie CKB-55 – późniejszym słynnym samolocie szturmowym Ił-2. 2 stycznia 1963 załoga pod dowództwem W. Kokkinaki przeprowadziła pierwszy lot próbny na samolocie Ił-62. W latach 1941–1945 kierował lotami doświadczalnymi nowych typów radzieckich samolotów. Pobił 22 światowe rekordy lotnicze.

Był wiceprezydentem (1961), prezydentem (1967–1968), a od grudnia 1968 r. – honorowym prezydentem Międzynarodowej Federacji Lotniczej. W 1970 otrzymał honorowe obywatelstwo Nowosybirska. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym[2] Jego imieniem nazwano ulicę w Moskwie.

Nagrody, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Imieniem tego słynnego lotnika nazwano:

W Noworosyjsku ustawiono popiersie W.K. Kokkinaki.

W 1989 r. poczta ZSRR wydała okolicznościową kopertę z okazji 50 rocznicy przelotu Moskwa – Ameryka Płn., a w 2004 r. w Rosji wypuszczono znaczek pocztowy z portretem W. Kokkinaki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]