Wilga grubodzioba
|
||
| Oriolus crassirostris[1] | ||
| Hartlaub, 1857 | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | śpiewające | |
| Rodzina | wilgowate | |
| Rodzaj | Oriolus | |
| Gatunek | wilga grubodzioba | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
 Zasięg wilgi grubodziobej na Wyspie Św. Tomasza |
||
Wilga grubodzioba (Oriolus crassirostris) – gatunek ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae).
Spis treści
Występowanie[edytuj]
Wilga grubodzioba występuje endemicznie na Wyspach św. Tomasza i Książęcej położonych w pobliżu wschodniego wybrzeża Afryki niedaleko równika. Środowiskiem naturalnym tego gatunku jest wilgotny las równikowy (znacznie bardziej preferuje lasy pierwotne od tych zmodyfikowanych przez człowieka).
Cechy gatunku[edytuj]
Długość ciała około 20-22 cm. Obie płcie mają różowoczerwony dziób, bladooliwkowy grzbiet, ciemne skrzydła i ogon, blady brzuch i żółte podbrzusze z złotożółtymi sterówkami. Samce wyróżniają się czarną głową. Samice natomiast mają jasną głowę i prążki na klatce piersiowej. Osobniki juwenalne są podobne do samic, różnią się od nich jedynie jaśniejszym ogonem i większą ilością prążków na brzuchu i klatce piersiowej.
Lęgi[edytuj]
Gniazdo w kształcie czarki, zbudowane z traw i kory, zawieszone jest około 10 metrów nad ziemią między gałęziami i z dala od pnia. Samica składa przeciętnie 2-3 jaja.
Pożywienie[edytuj]
Wilgi grubodziobe żywią się głównie owadami (szarańczami, gąsienicami, chrząszczami), a także owocami.
Zagrożenia[edytuj]
Postępujące osadnictwo spowodowało wycinkę dużych obszarów lasów na Wyspach św. Tomasza i Książęcej pod uprawę kakaowca właściwego (42 % wyspy). W latach 70. XX wieku użyte zostały ogromne ilości pestycydów, czego wynikiem był drastyczny spadek populacji wilg grubodziobych. W 1975 roku zlikwidowano dużą część plantacji z powodu spadku cen kakao, co dało szansę wielu endemicznym gatunkom tej wyspy (w tym wildze grubodziobej) szansę na odrodzenie się populacji. Jednak liczebność tychże ptaków nie osiągnęła dawnego pułapu, a zagrożenie powrotu do uprawy kakaowca właściwego lub innego typu rolnictwa wciąż istnieje.
Przypisy
- ↑ Oriolus crassirostris, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ BirdLife International 2012. Oriolus crassirostris. W: IUCN 2015. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) Wersja 2014.3. <www.iucnredlist.org>. (ang.) [dostęp 2015-05-07]
Bibliografia[edytuj]
- Sao Tome Oriole Oriolus crassirostris (ang.). BirdLife. [dostęp 31 grudnia 2009].
- Male Sao Tome oriole (Oriolus crassirostris) (ang.). Arkive. [dostęp 31 grudnia 2009].
