Wilgotnica czerwona

Wilgotnica czerwona

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	wodnichowate
Rodzaj	wilgotnica
Gatunek	wilgotnica czerwona
Nazwa systematyczna
Hygrocybe coccineocrenata (P.D. Orton) M.M. Moser Kl. Krypt.-Fl., Edn 3 (Stuttgart) 2b/2: 68 (1967)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
bliski zagrożenia

Wilgotnica czerwona (Hygrocybe coccineocrenata (P.D. Orton) M.M. Moser) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae).

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrocybe, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi.

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1960 r. Peter D. Orton nadając mu nazwę Hygrophorus coccineocrenatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1967 r. Meinhard Mchael Moser, przenosząc go do rodzaju Hygrocybe.

Niektóre synonimy naukowe:

• Hygrocybe coccineocrenata (P.D. Orton) M.M. Moser, 1967, var. coccineocrenata
• Hygrocybe coccineocrenata var. sphagnophila (Peck) Arnolds, 1985
• Hygrocybe turunda var. sphagnophila (Peck) Bon 1979
• Hygrophorus coccineocrenatus P.D. Orton 1960
• Hygrophorus miniatus var. sphagnophilus Peck 1901
• Hygrophorus turundus var. sphagnophilus (Peck) Hesler & A.H. Sm. 1963
• Pseudohygrocybe coccineocrenata (P.D. Orton) Kovalenko 1988

Nazwę polską nadała Barbara Gumińska w 1997 r.

Morfologia

Kapelusz

Średnica 1–3 cm, kształt początkowo łukowaty z podwiniętym brzegiem, później płaskołukowaty, na koniec płaski z nieco wgłębionym środkiem. Brzegi nieco prążkowane. Jest słabo higrofaniczny; podczas wilgotnej pogody ma barwę od pomarańczowej do szkarłatnej, podczas suchej jest matowy, barwy ochrowopomarańczowej. Z czasem stopniowo płowieje do pomarańczowej (poczynając od brzegu). Charakterystyczną cechą jest występowanie na powierzchni łusek o barwie od brązowej do czarnej, szczególnie na środku kapelusza.

Blaszki

Rzadkie, szerokie i szeroko przyrośnięte, zbiegające ząbkiem lub okrągłe. U młodych okazów są białe, później kremowe lub woskowożółte.

Trzon

Wysokość 1,5 cm, średnica 1,5–4 mm, walcowy, w środku pusty, w podstawie zwężony. Powierzchnia gładka, o barwie od pomarańczowoczerwonej do szkarłatnej, tylko przy podstawie jaśniejsza – kremowa lub ochrowa.

Miąższ

Cienki, takiej samej barwy jak kapelusz, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Smak i zapach niewyraźny.

Występowanie i siedlisko

Występuje w północnej części Ameryki Północnej (na Alasce i w prowincji Quebec w Kanadzie), w Europie, Korei i Japonii. W Europie występuje głównie w jej części północnej i zachodniej (również w Islandii). Występuje również w Polsce, brak danych o częstości jej występowania, nie znajduje się jednak na liście gatunków zagrożonych. Rośnie na mokrych łąkach oraz na brzegach torfowisk i mokradeł. Owocniki wytwarza od lipca do października.

Znaczenie

Grzyb mikoryzowy, niejadalny.

Gatunki podobne

W Polsce występuje kilka gatunków wilgotnic, których wspólną cechą jest czerwona barwa, drobne rozmiary i łuseczkowaty kapelusz. Głównymi morfologicznymi cechami umożliwiającymi ich rozróżnienie są: blaszki, łuseczki kapelusza i subtelne różnice w ubarwieniu.

• wilgotnica torfowiskowa (Hygrocybe helobia). Łuseczki kapelusza są tej samej barwy, lub jaśniejsze, blaszki o barwie od białej do żółtawej,
• wilgotnica purpurowa (Hygrocybe miniata). Łuski kapelusza tej samej co on barwy, lub jaśniejsze, blaszki pomarańczowoczerwone
• wilgotnica szkarłatna (Hygrocybe coccinea). Na kapeluszu włókienka promieniście wrośnięte, blaszki o barwie od czerwonopomarańczowej do żółtopomarańczowej,
• wilgotnica lejkowata (Hygrocybe cantharellus). Kapelusz pomarańczowoczerwony, łuski tej barwy co kapelusz, lub jaśniejsze.