Przejdź do zawartości

Willa przy ulicy Myśliwieckiej 12 w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willa przy ul. Myśliwieckiej 12
Zabytek: nr rej. 1362-A z 6.09.1988
Ilustracja
Willa od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

Myśliwiecka 12

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Rudolf Świerczyński

Inwestor

Rudolf Świerczyński

Rozpoczęcie budowy

1923

Ukończenie budowy

1923

Odbudowano

1947

Pierwszy właściciel

Rudolf Świerczyński

Obecny właściciel

rodzina Świerczyńskich

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Willa przy ul. Myśliwieckiej 12”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa przy ul. Myśliwieckiej 12”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa przy ul. Myśliwieckiej 12”
Ziemia52°13′25,25″N 21°01′56,24″E/52,223681 21,032289

Willa na Myśliwieckiej 12willa przy ul. Myśliwieckiej 12 w Warszawie, zbudowana w roku 1923. Projekt wykonał jej pierwszy właściciel, Rudolf Świerczyński.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Willę wybudowano w 1923. Zaprojektował ją dla samego siebie znany warszawski architekt, profesor Rudolf Świerczyński, który w domu tym mieszkał i miał swoją pracownię. Jest przykładem szczególnego modernizmu, łączącego w sobie elementy bardzo na owe czasy nowoczesne, na przykład, stalowy balkon w stylu Le Corbusier’a i neogotyckie sklepienia w hallu wejściowym. Willa jest położona w samym centrum Warszawy, przy ulicy Myśliwieckiej, w dzielnicy parków i ambasad. Dom stoi na skarpie wiślanej. Po przeciwnej stronie ulicy jest park.

Spalony podczas II wojny światowej, został odbudowany w 1947.

W 2007 willa została pieczołowicie odrestaurowana z myślą o luksusowym mini hotelu butikowym. Z zamiłowania botanik, Rudolf Świerczyński założył wokół domu mały ogród botaniczny, w którym wyraźnie zaznaczają się echa współczesnego mu malarstwa. Ogród słynął z dużej ilości tulipanów, róż i niezapominajek. Do dziś przetrwały w nim okazy rzadkich drzew i krzewów.

Dom do dziś jest własnością rodziny Świerczyńskich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Monika Kuhnke: doktorat o Rudolfie Świerczyńskim.