Wilhelm Thierry Preyer

Wilhelm Thierry Preyer

Data i miejsce urodzenia	1841 Rusholme
Data śmierci	1897
Zawód, zajęcie	fizjolog, psycholog

Strona tytułowa pracy Dusza dziecka...

Wilhelm Thierry Preyer (znany także pod imieniem William, ur. 1841 w Rusholme, zm. 1897) – niemiecki fizjolog i psycholog. Profesor uniwersytetu w Jenie. Pionier psychologii rozwojowej. Autor prac z zakresu fizjologii, dotyczących głównie wzroku, słuchu, oddychania, krwi oraz mechaniki mięśni.

Wykształcenie i zainteresowania naukowe

Preyer był z wykształcenia fizjologiem i zoochemikiem, natomiast żywo interesował się psychologią. Swoją karierę naukową rozpoczął badaniami w dziedzinie biochemii, między innymi pracując nad składem chemicznym krwi. Stopniowo jego zainteresowania kierowały się w stronę fizjologii człowieka, a następnie psychologii. Preyer był profesorem zoochemii, zoofizyki i fizjologii zwierząt na uniwersytecie w Jenie. Jest autorem dzieła Dusza dziecka - Spostrzeżenia nad umysłowym rozwojem człowieka w pierwszych latach życia, które dostarczyło impulsu do dalszych badań w zakresie psychologii rozwojowej.

Badania dotyczące psychologii rozwoju człowieka

Przez trzy lata prowadził dokładne badania rozwoju psychicznego swojego syna. Tak powstała praca Dusza dziecka..., która stanowi systematyczne opracowanie bardzo bogatego materiału naukowego. W dziele tym po raz pierwszy dokonano:

• inwentaryzacji i analizy odruchów u małych dzieci
• opisano kolejność ich występowania i rolę życiową
• przedstawiono genezę czynności dowolnych na podłożu odruchów
• opisano początki rozwoju mowy do lat trzech
• opisano czynności ekspresyjne np. zdziwienia, śmiechu itp. (wcześniej temat ekspresji emocji podjął Karol Darwin w pracy Wyrazy uczuć u ludzi i zwierząt z 1872 r., jednak nie uwzględnił on dzieci)

Dzieło Dusza dziecka... było pierwszą pracą z dziedziny psychologii rozwojowej opartym na badaniach systematycznych. Nowatorstwo Preyera polegało na tym, że poddał on analizie naukowej szereg zupełnie nowych problemów takich jak ruchliwość, odruchy, geneza mowy, ekspresje mimiczno-gestykulacyjne, geneza ruchów i czynności dowolnych. Zaakcentował on problem rozwoju motoryki, co w jego czasach w ogóle nie było badane.

Preyer napisał też pracę Rozwój umysłowy we wczesnym dzieciństwie, jednak problem rozwoju intelektualnego omówił w znacznej mierze w oparciu o literaturę naukową.

Był gorącym zwolennikiem darwninizmu oraz programu psychofizjologii Wilhelma Wundta. Inicjując powstanie psychologii rozwojowej czerpał z obu tych dziedzin.

Bibliografia

• Encyklopedia PWN, Tom 3, Warszawa 1991, s. 55.
• Historia psychologii, Józef Pieter, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1972, ss. 255-256.

Linki zewnętrzne

• Wilhelm Thierry Preyer, Rozwój umysłowy dziecka od pierwszego dnia życia oraz wskazówki do czynienia obserwacyi dla rodziców i wychowawców w bibliotece Polona