Przejdź do zawartości

Wincenty Stadnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Stadnicki, ok. 1869 r.
Wincenty Stadnicki
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data i miejsce urodzenia

1835
powiat mohylewski

Data i miejsce śmierci

przed 31 marca 1869
Maryanówka

Ojciec

Piotr Stadnicki

Matka

Ignacja z domu Woroniecka

Żona

Lucyna z domu Swaryszowska

Wincenty Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. w 1835 na Podolu wołyńskim (w powiecie mohylewskim), zm. przed 31 marca 1869 w Maryanówce) – polski ziemianin, chemik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo starannie edukowany w domu ukończył w 1857 roku z odznaczeniem Gimnazjum Richelieugo w Odessie. Był chemikiem amatorem. W 1859 roku założył Towarzystwo Lekarzy Podolskich w Kamieńcu Podolskim.

W 1862 roku udostępnił swoje mieszkanie w Kamieńcu Podolskim na siedzibę tajnego Komitetu Podolskiego.

Po powstaniu styczniowym wyjechał do Heidelbergu, gdzie odbył studia uniwersyteckie i uzyskał doktorat z zakresu filozofii i nauk przyrodniczych w 1867 roku na tamtejszym uniwersytecie. Prowadził badania nad odkrytym przez siebie kwasem pirotrójgronowym[1]. Prezentował wyniki swoich badań m.in. w 1867 roku na posiedzeniu Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, którego był członkiem.

Życie rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Piotra Stadnickiego i Ignacji z domu Woronieckiej. Miał rodzeństwo:

  • Kamilę, matkę m.in. Witolda Czetwertyńskiego,
  • Amelię (Amalię),
  • Olgę Aleksandrę, matkę błogosławionego Jana Beyzyma,
  • Zuzannę,
  • Mikołaja Piotra, oficera armii rosyjskiej i
  • Tomasza, oficera armii rosyjskiej.

Ożenił się z Lucyną Swaryszowską. Nie pozostawił potomstwa. Lucyna Stadnicka była pisarką i publikowała prace dotyczące etnografii Podola.

Stadnicki po nagłej śmierci w Maryanowie został pochowany w pobliskim Snitkowie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wincenty Stadnicki, O kwasie pyrotrójgronowym, Kraków 1867.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]