Witka Kowner
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 lutego 2012 |
| Zawód, zajęcie |
działaczka ruchu oporu |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo | |
Witka Kowner, z domu Kampner (ur. 14 marca 1920 w Kaliszu, zm. 15 lutego 2012 w kibucu En ha-Choresz) – żydowska działaczka ruchu oporu podczas II wojny światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Kaliszu w rodzinie żydowskiej. Po ukończeniu nauki w gimnazjum studiowała na Uniwersytecie Warszawskim. Była członkiem organizacji Awuka (z hebr. Pochodnia) – organizacji studentów, członków Ha-Szomer Ha-Cair.
Zaraz po wybuchu II wojny światowej wyjechała z przedstawicielami Ha-Szomer Ha-Cair do okupowanego przez ZSRR Wilna, gdzie była członkiem komunistycznego sekretariatu okręgowego. Po wkroczeniu Niemców do miasta działała w podziemnej organizacji PRO. Początkowo przebywała w getcie wileńskim, następnie uciekła do lasu. Walczyła w partyzantce przeciw Niemcom jako dowódca jednostki wywiadu (PLSR) w batalionie „Zemsta”, którym dowodził Aba Kowner – jej późniejszy mąż. Po zakończeniu wojny oboje wyjechali do Izraela i osiedli w kibucu En ha-Choresz, gdzie mieszkała do śmierci. Po wojnie była także członkiem oddziału Mścicieli, jeździła i tropiła nazistów, a następnie wykonywała na nich wyroki.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- H. Marcinkowska, Bojownicy, Calisia nr 3-4, Kalisz 2005,
- H. Marcinkowska, Bojownicy z Kalisza, Forum Żydów Polskich 2005