Witold Czeglik
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 października 1971 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939, 1943–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
lekarz |
| Odznaczenia | |
 
| |
Witold Józef Czeglik pseud. „Włóczęga” (ur. 14 grudnia 1914 w Maspeth w Stanie Nowy Jork, zm. 29 października 1971 w Kościanie) – lekarz, żołnierz Wojska Polskiego i Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Adolfa i Katarzyny z d. Iwaszko[1]. W 1921 wrócił do Polski wraz z rodzicami. Absolwent Gimnazjum im. Adama MIckiewicza w Wilnie (1935)[2] i Szkoły Podchorążych Rezerwy w Wilie[1]. Student Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (1937-1939). Podczas kampanii wrześniowej brał udział w obronie Wilna w szeregach 85 pułku strzelców. Po kapitulacji dostał się do niewoli sowieckiej, z której został zwolniony w 1941[1].
Od maja 1943 dowódca plutonu w II kompanii tworzonego 77 pułku piechoty AK[1].
„Za walki podczas okupacji, szczególnie za męstwo okazane w akcji 06.02.1944 odznaczony został Orderem Virtuti Militari”[1].
Po zakończeniu wojny dokończył studia medyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Następnie wykonywał zawód lekarza aż do śmierci. Zajmował m.in. stanowisko ordynatora w Państwowym Sanatorium dla Nerwowo Chorych w Kościanie[3]. Został pochowany na cmentarzu w Kościanie[3].
Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z Janiną z d. Lewandowska. Mieli cztery córki: Barbarę (ur. 1949, zm. 1949), Ewę (ur. 1950), Bożenę (ur. 1951), Barbarę (ur. 1953)[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 12407[1]
- Krzyż Partyzancki (1959)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Konspiracja 1939–1945, część 1 (redakcja naukowa Bogusław Polak). T. V. Koszalin: Wydaw. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.