Witold Gorczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Gorczyński
Ilustracja
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

1878
Bieniewo

Data śmierci

1929

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

członek Pogotowia Patriotów Polskich

Witold Stanisław Ostoja-Gorczyński (ur. 1878 w maj. Bieniewo, zm. 27 sierpnia 1929) – podpułkownik, organizator Legionów Polskich w służbie rosyjskiej, pierwszy dowódca Legionu Puławskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1878 w majątku Bieniewo, w ówczesnym powiecie błońskim guberni warszawskiej[1]. Był właścicielem majątku Auksztelki w powiecie szawelskim[1]. Przeprowadzał częste wypady do zaboru austriackiego, gdzie nawiązał kontakty z działaczami konspiracji niepodległościowej. Należał do Sokoła.

Po wybuchu I wojny światowej wystąpił z projektem utworzenia ochotniczych formacji polskich przy boku Armii Rosyjskiej. 1 grudnia 1914 mianowany naczelnikiem Legionów Ochotniczych Polskich. Po fiasku tego przedsięwzięcia wszedł w 1915 do siedmioosobowego Komitetu Organizacyjnego polskich batalionów pospolitego ruszenia u boku wojsk rosyjskich. Z komitetu odszedł na tle konfliktu osobistego, urażony odsunięciem od dowodzenia 739 Nowoaleksandryjskiej drużyny (dawny 1. Legion Puławski).

Był pracownikiem kontrwywiadu rosyjskiego, brał udział w tworzeniu oddziałów łotewskich, doradcą w sprawach polskich. Po rewolucji październikowej przeniósł się na stałe do Polski. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył na czele stworzonego przez siebie oddziału pod Włocławkiem.

W 1923 brał udział w tworzeniu tajnej prawicowej organizacji spiskowej, typu faszystowskiego Pogotowie Patriotów Polskich. W końcu organizacja ta przygotowała plan opanowania Warszawy drogą zbrojnego zamachu. W nocy z 11 na 12 stycznia 1924 został aresztowany.

Zmarł 27 sierpnia 1929, „po długich i ciężkich cierpieniach”[2]. Dwa dni później został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2]. Był żonaty, miał brata i siostrę[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Encyklopedia Wojskowa 1933 ↓, s. 115.
  2. a b c Ś.p. Witold Stanisław Ostoja-Gorczyński. „Kurjer Warszawski”. 235 wyd. wieczorne, s. 9, 1929-08-28. Warszawa. .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. III: Garigliano - Karabeni. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1933.
  • Jan Pachoński, Witold Gorczyński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. VIII, 1959-1960, s. 297-298.