Wojciech Mencel
Wojciech Bernard Mencel ps. „Paweł Janowicz” (ur. 21 maja 1923 w Pabianicach, zm. 13 września 1944 w Warszawie) – polski poeta, kapral podchorąży, powstaniec warszawski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1937 mieszkał w Warszawie. W 1941 zdał maturę w Liceum im. Stefana Batorego. Podczas okupacji hitlerowskiej studiował na tajnych kompletach filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Należał także do redakcji konspiracyjnego miesięcznika literackiego Sztuka i Naród, później był członkiem redakcji pisma Droga, należał do drużyny piłkarskiej klubu "Błysk".
Podczas powstania warszawskiego żołnierz Armii Krajowej. Był wtedy dowódcą patrolu megafonów Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Zginął w 44. dniu powstania – 13 września, w rejonie ulicy Marszałkowskiej.
Poeta Mieczysław Ubysz ps. "Wik" napisał wiersz "Sąd Boży" dedykowany Wojciechowi Menclowi. Maciej Józef Kononowicz przechowywał napisane przez niego wiersze, dzięki czemu przetrwały wojnę.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Poeci Walczącej Warszawy. requiem44.blog.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-13)].