Przejdź do zawartości

II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi
im. Stefana Batorego w Warszawie
liceum ogólnokształcące
Zabytek: nr rej. A-924 z 28.06.2010[1]
Ilustracja
Z wiary waszej – wola wasza, z woli waszej – czyn wasz będzie

(Zygmunt Krasiński, 97 Psalm Nadziei)

Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Myśliwiecka 6
00-459 Warszawa

Data założenia

1 września 1918

Patron

Stefan Batory

Dyrektor

Barbara Kordas

Wicedyrektorzy

Joanna Szcześniak
Michał Malarski
Krzysztof Ściechowski

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymiim. Stefana Batorego w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymiim. Stefana Batorego w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymiim. Stefana Batorego w Warszawie”
Ziemia52°13′22″N 21°02′04″E/52,222778 21,034444
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Gmach szkoły w 1927
Okres międzywojenny. Uczniowie w ogrodzie szkoły, przy zbiorniku roślin słodkowodnych
Dziedziniec szkoły z pomnikiem Stefana Batorego, lata 30. XX wieku
Korytarz na parterze
Korytarz na pierwszym piętrze
Aula
Dziedziniec wewnętrzny szkoły (tzw. patio)
Ogród botaniczny

II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego w Warszawie – liceum ogólnokształcące znajdujące się przy ul. Myśliwieckiej 6 w Warszawie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie zostało założone 1 września 1918 jako Królewsko-Polskie Gimnazjum imienia Stefana Batorego przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Antoniego Ponikowskiego, przy istotnym wkładzie Tadeusza Łopuszańskiego[2][3].

28 września 1918 odbyła się inauguracja pierwszego roku szkolnego w budyneku przy ul. Kapucyńskiej 21 w Warszawie[4]. Pierwszym dyrektorem szkoły został Zdzisław Rudzki, rekomendowany przez ministra Ponikowskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zmieniono nazwę na Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego[5]. Warunki lokalowe nie pozwalały na efektywne prowadzenie zajęć, np. nauk matematyczno-przyrodniczych, dlatego w 1922 rozpoczęto budowę gmachu przy ul. Myśliwieckiej 6. Projektantem obiektu był Tadeusz Tołwiński[6]. Czworokątny gmach z dziedzińcem oraz czterema alkierzami powstał w inspiracji renesansowym palazzo in fortezza[7].

15 września 1924 odbyła się inauguracja roku szkolnego w nowym gmachu. O rok dłużej porządkowano i zagospodarowywano teren wokół niego, utworzono m.in. ogród botaniczny, boiska i place tenisowe[8]. W tym samym czasie laboratoria szkoły zostały wyposażone w nowoczesny, jak na tamte czasy, sprzęt. Unikatowe było obserwatorium astronomiczne, umieszczone w wieżyczce w północnym skrzydle budynku. W podziemiach znajdował się dostępny dla uczniów basen, przez wiele lat pozostający jedyną w Polsce wewnętrzną pływalnią szkoły średniej[9].

W roku szkolnym 1930/1931 w szkole uczyło się 343 uczniów[10]. W okresie międzywojennym była to szkoła męska[11].

Placówka wyróżniała się doskonałym gronem nauczycielskim, należy wymienić m.in. Stanisława Młodożeńca (język polski), Stanisława Arnolda (historia), Stanisława Malca (fizyka), Gustawa Wuttke (geografia), czy Adama Zieleńczyka (filozofia). Poziom szkoły pomagali utrzymać jej dyrektorzy: Zdzisław Rudzki, Wiktor Ambroziewicz czy Mieczysław Radwański[12].

W 1931 powstał hymn szkoły szkoły Pochodem idziemy uczniowska gromada, którego słowa napisał Stanisław Młodożeniec, muzykę skomponował Witold Lutosławski[13].

27 września 1933, w czterechsetlecie urodzin Stefana Batorego, na dziedzińcu szkoły odsłonięto jego pomnik dłuta Tadeusza Szadeberga[14], który został zniszczony w czasie wojny. W 1991 wzniesiono nowy, ufundowany przez Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego[15][16].

We wrześniu 1939 w gmachu szkoły umieszczono rannych i chorych, tworząc tymczasową filię pobliskiego Szpitala Ujazdowskiego[17]. Później w budynku szkolnym działała niemiecka szkoła podstawowa Deutsche Schule (1939/1940) oraz średnia Deutsche Oberschule (1940/1945). Deutsche Schule była pierwszą szkołą niemiecką w okupowanej Warszawie, którą otworzył osobiście gubernator Hans Frank[18]. 1 sierpnia 1944 powstańcy zaatakowali budynek od strony ulicy Rozbrat, jednak zmasowany ogień broni maszynowej niemieckiej załogi zmusił ich do wycofania się na ulicę Przemysłową[19].

Podczas okupacji niemieckiej szkoła zorganizowała tajne nauczanie[20], którym objęto około 600 uczniów, wydano 182 wojenne matury[21]. Wielu uczniów, absolwentów i nauczycieli szkoły, m.in. Jan Bytnar, Maciej Aleksy Dawidowski, Tadeusz Zawadzki (bohaterowie książki Kamienie na szaniec) i Krzysztof Kamil Baczyński, walczyło w czasie II wojny światowej[21].

W 1945 budynek szkoły był jednym z najlepiej zachowanych budynków szkolnych w lewobrzeżnej Warszawie[22]. Szkoła wznowiła działalność przed 3 marca 1945[22]. Po wojnie władze zmieniły placówki nazwę na Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego, nadały numer drugi i status szkoły koedukacyjnej[23].

W 1950 budynek przy Myśliwieckiej 6 został również siedzibą Wyższej Szkoły Pedagogicznej, która zajęła pierwsze piętro[24]. Przez dwa lata obie funkcjonowały w jednym budynku. W 1952 szkole zmieniono nazwę na X Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i przeniesiono do gmachu przy ul. Czerniakowskiej 128[24].

W 1958 szkoła powróciła do gmachu na ulicy Myśliwieckiej i do poprzedniej nazwy szkoły, oficjalnie brzmiącej II Liceum im. Stefana Batorego[4].

W stanie wojennym uczniowie szkoły zorganizowali protest potępiający pacyfikację strajku w kopalni „Wujek”: trzynastego każdego miesiąca przychodzili ubrani na czarno i na dużych przerwach milczeli[25]. 16 lutego 1982 uczeń Piotr Cichocki umieścił na tablicy apel o uczczenie pamięci zamordowanych górników. Wtedy ówczesna dyrektor szkoły Teresa Garncarzyk wezwała funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, którzy wyprowadzili ucznia ze szkoły zakutego w kajdany. W sądzie bronił go adwokat Edward Wende, któremu udało się doprowadzić do uniewinnienia chłopca, pomimo obciążających zeznań składanych przez dyrektorkę Liceum[25].

W 1996 szkołę odwiedziła królowa Elżbieta II[26], a w 1997 – piosenkarz Michael Jackson[27].

W 1999 wraz ze zmianą ustroju szkolnego przy Liceum im. Stefana Batorego utworzono gimnazjum (Gimnazjum Nr 33 im. Stefana Batorego). Obie szkoły nazwano wtedy Zespół Szkół Nr 6 Gminy Centrum m.st. Warszawy. W 2004 miasto zmieniło nazwę zespołu na Zespół Szkół Nr 66 m.st. Warszawy. Mimo istnienia tych nazw zazwyczaj używana była przedwojenna nazwa szkoły – Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego.

W 2006 zmieniono nazwy szkół: Gimnazjum Nr 33 im. Stefana Batorego z oddziałami dwujęzycznymi oraz II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego z oddziałami dwujęzycznymi. Nazwa Zespołu Szkół nie uległa zmianie.

W 2010 budynek szkoły, dwie oficyny oraz ogrodzenie z bramą wjazdową zostały wpisane do rejestru zabytków[1].

W 2017 w związku z reformą systemu oświaty zlikwidowano gimnazjum, a szkoła nosi nazwę II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego. W roku szkolnym 2018/2019 zakończono kształcenie w wygaszanym gimnazjum.

Przy szkole działają: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (od 1984)[28][29][30] oraz Fundacja Społeczności Liceum Batorego (od 2017) [31].

Od początku w szkole działa harcerstwo[32], chór szkolny[33], prowadzona jest biblioteka szkolna[34], a od 2003 działa muzeum szkolne [35].

Od 2005 w szkole jest realizowany program IB[36].

W szkole dbywają się imprezy uczniowskie m.in. Unikatowy Festiwal Offowy (od 2006)[37], Warsaw Model United Nations, symulowanych obrad ONZ (od 2009) [38], od 2006 wydawana jest gazetka szkolna „Batorak”[39].

W latach 2015-2024 szkoła przeszła gruntowny remont m.in. dachu, elewacji, auli, boiska, a przy szkole odtworzono istniejący tam przed 1939 ogród botaniczny[40].

Szkoła od początku istnienia zajmuje czołowe miejsca w rankingach szkół średnich[41], jej uczniowie osiągają sukcesy zarówno na szczeblu krajowym jak i międzynarodowym.

Nazwa

[edytuj | edytuj kod]
  • Królewsko-Polskie Gimnazjum imienia Stefana Batorego (1 września 1918)[5]
  • Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego (11 listopada 1918 – 1933)[5]
  • I Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (1933–1945)[14]
  • Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (1945–1952)[23]
  • X Szkoła Ogólnokształcąca Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (1952–1958)[42]
  • II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego (1958–1999)[43]
  • Zespół Szkół Nr 6 Gminy Centrum m.st. Warszawy (1999–2004)
  • Zespół Szkół Nr 66 m.st. Warszawy (2004–2017)
  • II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego (od 2017)

Dyrektorzy szkoły[44]

[edytuj | edytuj kod]

Nauczyciele (m.in.)

[edytuj | edytuj kod]

Absolwenci i uczniowie (m.in.)

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Batorego w Warszawie.

Absolwenci

[edytuj | edytuj kod]
Tablica upamiętniająca absolwentów szkoły – kawalerów Orderu Virtuti Militari na parterze
Tablica upamiętniająca Krzysztofa Kamila Baczyńskiego na pierwszym piętrze
Tablica upamiętniająca Witolda Lutosławskiego na pierwszym piętrze

Uczniowie

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) − na 30 czerwca 2024 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 51. [dostęp 2025-03-28].
  2. ↑ Dziesięciolecie Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie: 1918-1928., Warszawa 1929.
  3. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 18.
  4. ↑ a b Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 43.
  5. ↑ a b c Uhma (red.) 1998 ↓, s. 8.
  6. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 46.
  7. ↑ Grzegorz Mika. W sercu Solca. „Skarpa Warszawska”, s. 16, październik 2018. 
  8. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 292.
  9. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 47.
  10. ↑ Lech Królikowski: Szkolnictwo dawnej Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m. st. Warszawy, 2008, s. 627. ISBN 978-83-88477-81-2.
  11. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 26.
  12. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 299–301.
  13. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 6.
  14. ↑ a b Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 294.
  15. ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 89. ISBN 83-88973-59-2.
  16. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 88.
  17. ↑ Stanisław Bayer: Służba zdrowia Warszawy w walce z okupantem 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 18. ISBN 83-11-07170-5.
  18. ↑ Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 370. ISBN 978-83-07-03239-9.
  19. ↑ Piotr Rozwadowski (red. nauk.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 1. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i Fundacja „Warszawa Walczy 1939–1945”, 2005, s. 70. ISBN 83-11-10124-8.
  20. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 296–297.
  21. ↑ a b Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 12.
  22. ↑ a b Jan Górski: Drugie narodziny miasta. Warszawa 1945. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976, s. 159.
  23. ↑ a b Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 5.
  24. ↑ a b Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 41.
  25. ↑ a b Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 80.
  26. ↑ Uhma (red.) 1998 ↓, s. 126-127, 141.
  27. ↑ Weronika Szczawińska: Michael Jackson naprawdę do nas przyjechał. [w:] Gazeta Stołeczna [on-line]. warszawa.wyborcza.pl, 23 września 2016. [dostęp 2019-09-21].
  28. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. 8.
  29. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 82.
  30. ↑ Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. stowarzyszenie.liceumbatorego.pl. [dostęp 2025-04-03].
  31. ↑ O Fundacji. batory.edu.pl. [dostęp 2025-04-02].
  32. ↑ Szczep 23 WDHiZ „Pomarańczarnia”. www.pomaranczarnia.org. [dostęp 2025-04-03].
  33. ↑ Aleksandra Deblessem: Z miłości do śpiewu. stowarzyszenie.liceumbatorego.pl. s. 23-24. [dostęp 2025-04-02].
  34. ↑ Biblioteka Batorego. batory.edu.pl. [dostęp 2025-04-03].
  35. ↑ Marcin Miros: Muzeum szkolne. stowarzyszenie.liceumbatorego.pl. s. 18. [dostęp 2025-04-02].
  36. ↑ International Baccalaureate Diploma Programme (IBDP). batory.edu.pl. [dostęp 2025-04-02].
  37. ↑ Unikatowy Festiwa Offowy. www.ufo-openstage.pl. [dostęp 2025-04-03].
  38. ↑ Warsaw Model United Nations. wawmun.pl. [dostęp 2025-04-03].
  39. ↑ „Batorak”. batory.edu.pl. [dostęp 2025-04-02].
  40. ↑ Michał Wojtczuk: Wątpicie, czy budżet obywatelski ma jeszcze sens? Ta inwestycja was przekona. [w:] Gazeta Stołeczna [on-line]. warszawa.wyborcza.pl, 16 września 2020. [dostęp 2020-09-17].
  41. ↑ Ranking liceow warszawskich 2024. 2024.licea.perspektywy.pl. [dostęp 2025-04-02].
  42. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 62.
  43. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 63.
  44. ↑ Dyrektorzy [online], batory.edu.pl [dostęp 2019-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-31].
  45. ↑ Kujawski (red.); Grabski 2003 ↓, s. II 209.
  46. ↑ a b Najważniejsze daty i zdarzenia z historii szkoły. stowarzyszenie.liceumbatorego.pl. s. 10. [dostęp 2025-06-02].
  47. ↑ Święto szkoły. stowarzyszenie.liceumbatorego.pl, 2008. s. 1. [dostęp 2025-05-29].
  48. ↑ Garwolin - Liceum Ogólnokształcące w Garwolinie odznaczone przez Sejmik Województwa Mazowieckiego! [online], kuriergarwolinski.pl, 20 września 2018 [dostęp 2023-06-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im.Stefana Batorego w Warszawie, 2003. ISBN 83-06-02325-0.
  • Czesław P. Uhma (red.): „Pochodem idziemy...”. Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Suplement na osiemdziesięciolecie Szkoły. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 1998. ISBN 83-909257-0-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=II_Liceum_Ogólnokształcące_z_Oddziałami_Dwujęzycznymi_im._Stefana_Batorego_w_Warszawie&oldid=76979749”