Wojciech Nowakowski (archeolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Nowakowski
Państwo działania

 Polska

profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1981
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1996
Uniwersytet Warszawski

Profesura

2003

Uczelnia

Instytut Archeologii UW

Okres zatrudn.

1974–

Wojciech Nowakowski – polski profesor nauk humanistycznych, archeolog, nauczyciel akademicki Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Jest uczniem profesora Jerzego Okulicza. Specjalista od okresu wpływów rzymskich. Autor licznych badań i publikacji. Między innymi twórca pojęcia Bałtyjskiej Kultury Bogaczewskiej (doktorat z 1981). Kierownik Zakładu Archeologii Europy Starożytnej. Członek rady naukowej Państwowego Muzeum Archeologicznego[1]. 26 kwietnia 2000 r. otrzymał tytuł profesora z rąk prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego[2]. Profesor zwyczajny od 2003[1].

Od 2000 jest członkiem korespondentem Niemieckiego Instytutu Archeologicznego (niem. Deutsches Archäologisches Institut, DAI)[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Rozprawa habilitacyjna - Das Samland in der römischen Kaiserzeit und seine Verbindungen mitdem römischen Reich und der barbarischen Welt, Uniwersytet Warszawski, Wydz. Historyczny, 1996.
  • Osada z okresu wpływów rzymskich i wczesnego średniowiecza w Bałowie, woj. olsztyńskie, stan. 2, Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie,
  • Auf der Suche nach der verlorenen Archäologie pod red. Wojciecha Nowakowskiego i Martina Lemke, Warszawa, Inst. Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, 2003, ISBN 83-87496-83-9

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c prof. dr hab. Wojciech Nowakowski - Instytut Historii Sztuki UW. Instytut Historii Sztuki UW, 2020-10-12. [dostęp 2022-08-08]. Cytat: Deutsches Archäologisches Institut
  2. Nominacje profesorskie Prezydenta RP z dn. 26 kwietnia 2000 r.. prezydent.pl. [dostęp 2022-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)].