Przejdź do zawartości

Wojciech Szymańczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Szymańczyk
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1943
Poznań

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1996
Poznań

Wzrost

171 cm

Informacje klubowe
Klub

Start Poznań (1964–1965)
Surma Poznań (1966–1996)

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Wrocław 1971 łucznictwo
(wielobój indywidualnie)
złoto Rzeszów 1973 łucznictwo
(wielobój indywidualnie)
złoto Kraków 1974 łucznictwo
(wielobój indywidualnie)

Wojciech Szymańczyk (ur. 19 lutego 1943 w Poznaniu, zm. 22 listopada 1996 tamże) – polski łucznik sportowy, olimpijczyk i paraolimpijczyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 lutego 1943 w Poznaniu jako dziecko Zenona oraz Eryki de domo Bakoś[1]. Ukończył Technikum Mechaniczne w Poznaniu i uzyskał zawód mechanika precyzyjnego[2]. Miał 171 centymetrów wzrostu[1]. Był osobą niepełnosprawną, zmagał się z chorobą Heinego-Medina[1].

W latach 1964–1965 był łucznikiem klubu sportowego Start Poznań, a w latach 1966–1996 klubu Surma Poznań[3].

Odznaczony tytułem Mistrz Sportu (1973), brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1973)[3], a także tytułem najlepszego sportowca Wielkopolski (1973)[3]. Był osiemnastokrotnym rekordzistą i trzykrotnym zwycięzcą mistrzostw Polski w łucznictwie w wieloboju indywidualnie (1971, 1973, 1974), a także czterokrotnym mistrzem Polski w łucznictwie niepełnosprawnych (1965, 1967, 1970, 1974)[3]. Dwukrotnie na mistrzostwach świata w łucznictwie (1973 – w wieloboju indywidualnie; 1975 – w wieloboju drużynowym, razem z Janem Popowiczem i Michałem Szymczakiem) zajmował czwarte miejsce[3].

Na igrzyskach olimpijskich (1976) w czwórboju indywidualnym zajął dwudzieste drugie miejsce, a w trakcie strzelania uległ kontuzji, w wyniku której pęknięta nasadka spowodowała uszkodzenie tętnicy lewego przedramienia[3]. Na igrzyskach paraolimpijskich (1980) zajął czwarte miejsce[3].

Był żonaty z Ewą[2]. Miał dwoje dzieci, córkę Irminę oraz syna Jarosława[2].

Zmarł 22 listopada 1996 w Poznaniu[4]. Został pochowany 4 grudnia 1996 na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Leksykon Olimpijczyków Polskich 1924-2006, s. 551.
  2. a b c Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Leksykon Olimpijczyków Polskich 1924-2006, s. 552.
  3. a b c d e f g Szymańczyk Wojciech (1943-1996). poznan.pl. [dostęp 2021-08-18]. (pol.).
  4. a b Cmentarze: Szymańczyk Wojciech. poznan.pl. [dostęp 2021-08-18]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]