Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema

Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema
	; Biuro przepustek, widok współczesny
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1994
Rozformowanie	2002
Patron	Józef Bem
	Tradycje
Rodowód	Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii
	Organizacja
Dyslokacja	Toruń
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska rakietowe i artylerii

Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema (WSO im. J. Bema) – uczelnia Sił Zbrojnych RP tzw. „Osą” w Toruniu.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Osobny artykuł: Koszary przy ul. Sobieskiego w Toruniu.

Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 czerwca 1994 w sprawie zniesienia dotychczasowych wyższych szkół oficerskich oraz utworzenia wyższych szkół oficerskich^[1] Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii została przekształcona w Wyższą Szkołę Oficerską im. gen. Józefa Bema. Do głównych zadań realizowanych przez uczelnię należało: prowadzenie 4-letnich studiów licencjackich na kierunku zarządzanie i dowodzenie oraz prowadzenie badań naukowych w dziedzinie nauk wojskowych i technicznych.

W październiku 2002 w miejsce szkoły utworzono Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, które szkoliło kadry podoficerskie. Kształcenie oficerów dla potrzeb wojsk rakietowych i artylerii przejęła Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu^[2].

Struktura organizacyjna (1994)

Komenda
Oddział Kształcenia
Wydział Personalny
Wydział Naukowo-Badawczy
Wydział Wojsk Rakietowych i Artylerii
Zakład Dydaktyki
Zakład Wychowania Fizycznego
Studium Języków Obcych
Biblioteka Naukowa
pododdziały szkolne
pododdziały zabezpieczenia

Komendanci (rektorzy)

gen. bryg. Andrzej Piotrowski

Promocje

W Wyższej Szkole Oficerskiej im. gen. Józefa Bema odbyło się łącznie 8 promocji na pierwszy stopień oficerski. Promowano w sumie 689 podporuczników^[3]:

Nr promocji	Data	Prymus	Promujący	Liczba promowanych
1/62	17.06.1995	Mirosław Kędzierski	gen. bryg. Czesław Borowski	107
2/63	22.06.1996	Tomasz Gockowski	gen. dyw. Ryszard Muszyński	117
3/64	20.06.1997	Jan Kulasa	gen. dyw. Tadeusz Bazydło	134
4/65	27.06.1998	Tomasz Kacała	gen. bryg. Aleksander Poniewierka	77
5/66	26.06.1999	Andrzej Lis	gen. dyw. Józef Flis	65
6/67	24.06.2000	Edward Chyła	gen. dyw. Tadeusz Bazydło	62
7/68	30.06.2001	Piotr Pomazany	gen. dyw. Leszek Chyła	75
8/69	29.06.2002	Dariusz Markiewicz	gen. dyw. Mieczysław Cieniuch	72

Tradycje WSO

Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema w Toruniu, jest jedną z najstarszych uczelni wojskowych w Polsce. Jej początki sięgają pierwszych lat II Rzeczypospolitej. Została powołana 1 czerwca 1923, na mocy decyzji Szefa Sztabu Generalnego marszałka Józefa Piłsudskiego, pod nazwą Oficerska Szkoła Artylerii. W Toruniu uczelnia funkcjonowała do września 1939 roku. W latach 1923–1939 w Oficerskiej Szkole Artylerii (od 9.08.1928 w Szkole Podchorążych Artylerii) wykształcono 2184 absolwentów.

Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP z dnia 15 marca 1945 utworzono w Toruniu Oficerską Szkołę Artylerii nr 2. Do jej sformowania skierowano latem 1945 znaczną część kadry i podchorążych z OSA nr 1 w Chełmie. Inauguracja roku szkolnego w OSA nr 2 odbyła się 1 września 1945. W okresie od jesieni 1945 do wiosny 1946 OSA nr 1 działała w Olsztynie. Rozwiązano ją rozkazem Naczelnego Dowódcy WP z 18 stycznia 1946, a część kadry i podchorążych włączono w skład OSA nr 2 w Toruniu, którą przemianowano na Oficerską Szkołę Artylerii.

12 października 1954 Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu nadano imię generała Józefa Bema. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej z 21 lipca 1965 przemianowano uczelnię toruńską na Oficerską Szkołę Wojsk Rakietowych i Artylerii. Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 marca 1967, Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii otrzymała status wyższej uczelni zawodowej.

Przypisy

↑ Dz.U. 1994 nr 71 poz. 311.
↑ Dz.U. 2002 nr 1 poz. 4.
↑ Piotrowski i Giętkowski 2007 ↓, s. 192.

Bibliografia

Andrzej Piotrowski, Mirosław Giętkowski (red.): 90-lecie utworzenia Oficerskiej Szkoły Artylerii. Toruń: 2013. ISBN 978-83-931251-8-0.
Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1970.
Zenon Słomczyński (red.), Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema. Zarys historii, Wyd. MON, Warszawa 1974.

Zobacz też

Garnizon Toruń

[1] Dz.U. 1994 nr 71 poz. 311.

[2] Dz.U. 2002 nr 1 poz. 4.

[CITEREFPiotrowski_i_Giętkowski2007192-3] Piotrowski i Giętkowski 2007 ↓, s. 192.

[1]

[2]

[3]

Publiczne	Uniwersytet Mikołaja Kopernika (1945)
Niepubliczne	Wyższe Seminarium Duchowne (1993) Uniwersytet WSB Merito (1998) Akademia Kultury Społecznej i Medialnej (2001) Akademia Jagiellońska – Toruńska Szkoła Wyższa (2003) filia Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy (2011)
Zlikwidowane	Gimnazjum Akademickie (1568–?) kolegium jezuitów (1605–1773) Konserwatorium Muzyczne (1921–1939) Studium Nauczycielskie (1945–1972) Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema (1945–2002) Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Wydziału Geoinżynierii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (?–2011) Publiczne Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych (1990–2015) Kolegium Mody Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi (2005–2011) Kolegium Pracowników Służb Społecznych (2006–2015) Toruńska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości (2009–2016) Wyższa Szkoła Filologii Hebrajskiej (2009–2016)
Inne	Towarzystwo Naukowe (1875) Instytut Bałtycki (1925–1937) Studium Muzyki Kościelnej Diecezji Toruńskiej (1996) Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia (2002)