Wybory parlamentarne w Serbii w 2007 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wybory parlamentarne w Serbii w 2007 roku odbyły się 21 stycznia. Były to pierwsze wybory przeprowadzone po ostatecznym rozpadzie Serbii i Czarnogóry, do którego doszło w 2006. Uprawnionych do oddania głosu było około 6,6 miliona osób. W wyniku wyborów wyłoniono 250 deputowanych do Zgromadzenia Narodowego Republiki Serbii (Skupsztiny). Próg wyborczy wynosił 5%, nie obowiązywał w przypadku ugrupowań mniejszości narodowych. W wyborach zarejestrowano 20 list wyborczych. W wyborach zwyciężyła Serbska Partia Radykalna, która jednak pozostała w opozycji.

Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

Lista wyborcza Głosy % Mandaty +/–
Serbska Partia Radykalna 1 153 453 28,60 81 –1
Partia Demokratyczna 915 854 22,71 64 +41
Demokratyczna Partia Serbii i Nowa Serbia 667 615 16,55 47 –10
G17 Plus 275 041 6,82 19 –12
Socjalistyczna Partia Serbii 227 580 5,64 16 –6
Partia Liberalno-Demokratyczna i koalicjanci 214 262 5,31 15 +8
Serbski Ruch Odnowy 134 147 3,33 0 –13
Partia Zjednoczonych Emerytów Serbii 125 324 3,11 0 –3
Ruch Siła Serbii 70 727 1,75 0
Związek Węgrów Wojwodiny 52 510 1,30 3 +3
Lista na rzecz Sandżaku 33 823 0,84 2
Związek Romów Serbii 17 128 0,42 1 +1
Albańska Koalicja Doliny Preszewa 16 973 0,42 1 +1
Branko Pavlović – „Ponieważ musi być lepiej” 15 722 0,39 0
Partia Romska 14 631 0,36 1 +1
Związek Węgierski 12 940 0,32 0
Partie Wojwodiny 7359 0,18 0
Demokratyczna Wspólnota Serbii 5438 0,13 0
Socjaldemokracja 4909 0,12 0
Partia Reformatorska 1881 0,05 0
Głosy nieważne i puste 66 269
Razem 4 033 586 100 250
Uprawnieni/frekwencja 6 652 105 60,6

Uczestnicy wyborów[edytuj | edytuj kod]

  1. Partia Demokratyczna (DS) – lista prezydenta Borisa Tadicia, nr 1 na liście: Ružica Đinđić, wdowa po Zoranie Đinđiciu. Spośród 64 mandatów 60 przypadło DS, 3 Demokratycznej Partii Sandżaku, 1 ugrupowaniu Chorwatów z Wojwodiny DSHV.
  2. G17 Plus – nr 1 na liście: Mlađan Dinkić.
  3. Partia Liberalno-Demokratyczna (LDP) w koalicji z Obywatelskim Sojuszem Serbii (GSS), Unią Socjaldemokratyczną (SDU) i Ligą Socjaldemokratów Wojwodiny (LSV) – nr 1 na liście: Čedomir Jovanović. Spośród 14 mandatów 5 przypadło LDP, 4 GSS, 4 LSV, 1 SDU, 1 DHSS.
  4. Serbska Partia Radykalna – nr 1 na liście: Vojislav Šešelj.
  5. Demokratyczna Partia Serbii (DSS) i Nowa Serbia (NS) – nr 1 na liście: premier Vojislav Koštunica. Spośród 47 mandatów 33 przypadły DSS, 10 NS, 2 Zjednoczonej Serbii i 2 SDPO.
  6. Ruch Siła Serbii – nr 1 na liście: Bogoljub Karić.
  7. Serbski Ruch Odnowy – nr 1 na liście: Vuk Drašković. Na liście znaleźli się też kandydaci Ludowej Partii Chłopskiej i Liberałów Serbii.
  8. Związek Węgrów Wojwodiny – nr 1 na liście: József Kasza.
  9. Partia Zjednoczonych Emerytów Serbii i Partia Socjaldemokratyczna – nr 1 na liście: Jovan Krkobabić.
  10. Lista na rzecz Sandżaku – nr 1 na liście: Sulejman Ugljanin. Na liście znaleźli się kandydaci Partii Akcji Demokratycznej Sandżaku i innych ugrupowań regionalnych.
  11. Socjalistyczna Partia Serbii – nr 1 na liście: Ivica Dačić.
  12. Branko Pavlović – „Ponieważ musi być lepiej” – nr 1 na liście: Branko Pavlović.
  13. Partie Wojwodiny – nr 1 na liście: Igor Kurjački.
  14. Związek Romów Serbii – nr 1 na liście: Raјko Đurić.
  15. Partia Reformistów – nr 1 na liście: Aleksandar Višnjić.
  16. Demokratyczna Wspólnota Serbii – nr 1 na liście: Obren Joksimović.
  17. Albańska Koalicja Doliny Preszewa – nr 1 na liście: Riza Halimi.
  18. Socjaldemokracja – nr 1 na liście: Nenad Vukasović.
  19. Związek Węgierski – nr 1 na liście: Đula Laslo.
  20. Partia Romska – nr 1 na liście: Srđan Šajn.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]