Wydry (ssaki)
| Lutrinae[1] | |||
| Bonaparte, 1838[2] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – arirania amazońska (Pteronura brasiliensis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Parvordo | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
wydry | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Lutra Linnaeus, 1758 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
Wydry[3] (Lutrinae) – podrodzina drapieżnych ssaków z rodziny łasicowatych (Mustelidae) spotykane prawie na całym świecie[4][5], przystosowane do ziemnowodnego trybu życia.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Wydra ma ciało wydłużone, z długim, silnym ogonem. Palce są połączone błoną. Różne gatunki wydr zamieszkują wszystkie kontynenty, z wyjątkiem Australii. W tak zróżnicowanym rozmieszczeniu pomogła im zdolność do przepływania dużych obszarów wód, w tym także zatok morskich. Jeden gatunek przystosował się do życia w morzu. Jest nim kałan morski. Kałany prawie nigdy nie wychodzą na ląd. Żerują, śpią i rozmnażają się w morskich zatokach.
Wydry są ściśle związane ze środowiskiem wodnym. Żywią się głównie rybami, a uzupełniającą dietę stanowią żaby, raki, kraby, gryzonie i ptaki. Drapieżniki te są pod częściową ochroną.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Do podrodziny należą następujące rodzaje[4][3]:
- Pteronura J.E. Gray, 1837 – arirania – jedynym przedstawicielem jest Pteronura brasiliensis (J.F. Gmelin, 1788) – arirania amazońska
- Lontra J.E. Gray, 1843 – wydrak
- Enhydra Fleming, 1822 – kałan – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Enhydra lutris (Linnaeus, 1758) – kałan morski
- Hydrictis Pocock, 1921 – jedynym przedstawicielem jest Hydrictis maculicollis (Lichtenstein, 1835) – wydra plamoszyja
- Lutra Linnaeus, 1758 – wydra
- Aonyx Lesson, 1827 – wyderka
- Lutrogale J.E. Gray, 1865 – wydrzyca – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Lutrogale perspicillata (I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1826) – wydrzyca gładkowłosa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lutrinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Synopsis Vertebratorum Systematis. „Nuovi annali delle scienze naturali”. 2, s. 111, 1838. (łac.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 154-155. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458–460. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Lutrinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-24].