Wzmacniacz lampowy
Wzmacniacz lampowy – wzmacniacz, w którym jako elementy czynne (wzmacniające) stosuje się lampy elektronowe. Wzmacniacze lampowe były stosowane powszechnie do końca lat 60. XX w., później zostały w większości zastąpione przez wzmacniacze tranzystorowe. Współcześnie, wzmacniacze lampowe wciąż są produkowane ale tylko do nielicznych zastosowań, np. jako lampowy wzmacniacz gitarowy, lampowy wzmacniacz elektroakustyczny hi-end, czy w radarach wojskowych, nadajnikach dużej mocy, transponderach satelitarnych.
Ze względu na charakterystykę częstotliwościową wzmacniacze lampowe dzieli się na:
- wzmacniacze prądu stałego,
- wzmacniacze elektroakustyczne (małej częstotliwości, m.cz.),
- wzmacniacze szerokopasmowe,
- wzmacniacze pośredniej częstotliwości (p.cz.),
- wzmacniacze wielkiej częstotliwości (w.cz.).
Dla podstawowego rodzaju lampy wzmacniającej – triody, istnieją trzy typy układu wzmacniacza:
- układ ze wspólną katodą – stosowany najczęściej,
- układ ze wspólną anodą – wtórnik katodowy stosowany w celu dopasowania impedancji,
- układ ze wspólną siatką – stosowany w układach wielkiej częstotliwości.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- G. S. Cykin, Wzmacniacze elektroniczne, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie II, Warszawa 1970
- Bernard Buśko, Vademecum zastosowania elektroniki, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, wydanie III uzupełnione, Warszawa 1972
- Aleksander Zawada, Lampy elektronowe w aplikacjach audio, Wydawnictwo BTC, Wydanie I, Warszawa 2004
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Schematy wzmacniaczy lampowych na stronie Fonar audio retro. fonar.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-24)].