Węsierski VI
Węsierski VI (Wensierski, Gruchała-Węsierski) – kaszubski herb szlachecki.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Na tarczy dzielonej w pas w polu górnym, srebrnym, pies czerwony biegnący, w polu dolnym, błękitnym, półksiężyc z twarzą złoty, nad którym trzy takież gwiazdy w pas (środkowa nieco niżej). Klejnotu i korony na hełmie brak. Labry: prawdopodobnie z prawej czerwone, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Herb wzmiankowany przez Nowego Siebmachera.
Rodzina Gruchała-Węsierskich
[edytuj | edytuj kod]Herb w opisanej tu postaci używany był przez Węsierskich osiadłych w połowie XIX wieku w Witoldowie w okręgu Bydgoskim. Zdaje się łączyć elementy właściwe Gruchałom (pies) z herbem Księżyc.
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Węsierski (Wensierski, Wesierski) z przydomkiem Gruchała.
Gruchałowie-Węsierscy notowani byli przede wszystkim z herbem Gruchała. Ponadto, przypisywano im błędnie herb Syrokomla. Węsierscy z innymi przydomkami posługiwali się szeregiem innych herbów, między innymi: Bronk, Cieszyca, Dułak, Dułak II, Dułak III, Dułak IV, Węsierski, Węsierski IV, Węsierski VI, Węsierski VII, Nieczuła, Tessen.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 196-206, 289. ISBN 978-83-927383-6-7.