Władysław Cabaj

Władysław Cabaj
Data i miejsce urodzenia	7 grudnia 1916 ; Cleveland
Data śmierci	28 października 1991
	Poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji
Okres	od 1961; do 1985
Przynależność polityczna	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
	Odznaczenia

Władysław Cabaj (ur. 7 grudnia 1916 w Cleveland, zm. 28 października 1991) – polski polityk, poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji z ramienia Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, wiceprzewodniczący Komitetu Krakowskiego Frontu Jedności Narodu^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Józefy. W 1938 przystąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” (działał w nim także po wojnie). Podczas okupacji był żołnierzem Armii Krajowej (1942–1945) i Batalionów Chłopskich. W 1946 uzyskał tytuł zawodowy magistra agrotechnika na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego (rozpoczął studia przed wojną, a po niej je ukończył) i podjął pracę w Izbie Rolniczej w Rabie Wyżnej, która wkrótce została przejęta przez Związek Samopomocy Chłopskiej. Władysław Cabaj pełnił w ZSCh liczne funkcje, m.in. prezesa zarządu wojewódzkiego w Krakowie (został nim w listopadzie 1956). W podobnym czasie został prezesem Wojewódzkiego Związku Kółek Rolniczych w Krakowie, pełnił tę funkcję do 1969. W latach 1969–1972 był wiceprzewodniczącym prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. 1 lipca 1975 został zastępcą przewodniczącego Rady Narodowej w Krakowie.

Należał do Stronnictwa Ludowego pod koniec działalności tej partii, w 1949 przystąpił z nią do ZSL. 5 listopada 1956 zasiadł w prezydium Wojewódzkiego Komitetu tego ugrupowania w Krakowie. Potem został wiceprezesem, a 5 stycznia 1972 prezesem WK ZSL (od 1975 do 3 grudnia 1983 był prezesem Krakowskiego Komitetu partii). W 1961 uzyskał mandat posła na Sejm PRL III kadencji w okręgu Nowy Sącz. W 1965, 1969, 1972, 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję. Do Sejmu IV kadencji dostał się z okręgu Nowy Sącz, do V i VII z okręgu Kraków, do VI z okręgu Chrzanów, a do VIII z okręgu Kraków-Miasto. Od III do VIII kadencji nieprzerwanie zasiadał w Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego. W Sejmie VIII kadencji zasiadał także w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa, Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz w Komisji Przemysłu. Pełnił także funkcję prezesa Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Krakowie.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Sztandaru Pracy II klasy (1974)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Srebrny Krzyż Zasługi (1954)^[2]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954)^[3]
Medal 30-lecia Polski Ludowej
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ „Dziennik Polski”, r. XXXIII, nr 165 (10 338), s. 1.
↑ M.P. z 1955 r. nr 14, poz. 158.
↑ M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 210.
↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[1] „Dziennik Polski”, r. XXXIII, nr 165 (10 338), s. 1.

[2] M.P. z 1955 r. nr 14, poz. 158.

[3] M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 210.

[4] Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

[1]

[2]

[3]

[4]