Władysław Robota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Robota
prezbiter
Ilustracja
Władysław Robota na tablicy pamiątkowej w kościele w Gierałtowicach
Kraj działania

Cesarstwo Niemieckie
Polska

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1872
Gostomia w powiecie prudnickim

Data i miejsce śmierci

8 września 1939
okolica Pilchowic

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja katowicka

Prezbiterat

11 czerwca 1898

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941)
Gwiazda Górnośląska

Władysław Robota (ur. 27 czerwca 1872 w Gostomi, zm. 8 września 1939 pod Pilchowicami)[1] – ksiądz katolicki, działacz narodowy i społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Gostomi w powiecie prudnickim, w rodzinie rolnika Konstantyna i Zuzanny z d. Spiller. Ukończył gimnazjum w Prudniku, a 17 marca 1892 zdał egzamin dojrzałości. Studiował teologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Był słuchaczem prof. Nehringa, wykładowcy literatury polskiej i współzałożycielem Towarzystwa Akademików Górnoślązaków oraz Kółka Polskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1898, w latach 1898–1902 był wikarym w Łabędach[2] a od roku 1902 proboszczem w Gierałtowicach[3].

Był duszpasterzem o wyrazistych przekonaniach narodowych: urzędową korespondencję z sąsiednimi parafiami prowadził po polsku, wybudował pierwszy na Górnym Śląsku dom związkowy dla polskich stowarzyszeń, krzewił polskie czytelnictwo, założył pierwszą w parafii Kasę Zapomogowo-Pożyczkową. W czasie powstań śląskich i plebiscytu naraził się bojówkom niemieckim.

Po utworzeniu w 1922 Administracji Apostolskiej dla Śląska Polskiego został zamianowany konsultorem, a następnie radcą duchownym, wicedziekanem dekanatu dębieńskiego i sędzią prosynodalnym. Był budowniczym kościoła parafialnego w Gierałtowicach.

Po wybuchu II wojny światowej, 8 września 1939, został przez grupę esamanów wywieziony wraz z czternastoma innymi Polakami do lasów pod Pilchowicami, gdzie wszyscy zostali zamordowani. W czerwcu 1945 zidentyfikowano jego zwłoki na cmentarzu w Pilchowicach i 29 września 1946 złożono je na cmentarzu parafialnym w Gierałtowicach[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • AAKat, Akta personalne ks. Władysława Roboty.
  • M. Czapliński, Robota Władysław (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 351–352; EPS, s. 477.
  • T. Falęcki, O narodowe oblicze, s. 33, 42, 105.
  • J. Gawlina, Wspomnienia, s. 42.
  • W. Musialik, W kręgu polityki i władzy, s. 26 i nn.
  • J. Myszor, Historia diecezji, s. 215, 235, 320.
  • L. Krzyżanowski, Kościół katolicki wobec mniejszości niemieckiej, s. 47.
  • E. Wichura-Zajdel, Z dziejów duchowieństwa śląskiego w czasie wojny 1939–1945, Warszawa 1968, s. 60–63.
  • F. Maroń, Nekrolog, WD 1969, nr 11–12, s. 183.
  • H. Polak, 7 wieków Gierałtowic, Gliwice 1997, s.182–183.
  • A. Hanich, Martyrologium duchowieństwa Śląska Opolskiego w latach II wojny światowej, Opole 2009, s. 118–119.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. AAKat, Akta personalne ks. Władysława Roboty
  2. tamże
  3. H. Polak, 7 wieków Gierałtowic, Gliwice 1997, s.182–183.
  4. A. Hanich, Martyrologium duchowieństwa Śląska Opolskiego w latach II wojny światowej, Opole 2009, s. 118–119.
  5. M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 295 „za zasługi, położone na polu pracy narodowej”.