XIV Puchar Gordona Bennetta (balonowy)
| |||
 Start balonów w Brukseli. | |||
| Data |
7 czerwca 1925 | ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Organizator | |||
| Liczba zawodników |
18 załóg | ||
| Liczba reprezentacji |
7 | ||
| Zwycięzcy | |||
 Belgia
|
|||
XIV Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta zorganizowane w 1925 roku w Brukseli.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1924 roku belgijski pilot Ernest Demuyter po raz trzeci z kolei wygrywa zawody po locie nad Kanałem La Manche i lądowaniu w Brighton. Dzięki temu puchar przechodzi na własność aeroklubu belgijskiego. Ten po ogłoszeniu wyników postanowił ufundować nowy puchar, dzięki czemu mogły odbyć się zawody w 1925 roku[1]. Zaprojektował go belgijski rzeźbiarz Van de Kerchove[2]. Puchar miał wartość 12 500 franków, podobną kwotę miał otrzymać zwycięzca zawodów[3].
Zawody rozpoczęły się 7 czerwca w Brukseli, w Solbosch. Wystartowało w nich 18 balonów z 7 krajów[4][5].
Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
| Zajęte
miejsce |
Balon[6] | Pojemność | Załoga
pilot pomocnik pilota[6] |
Kraj | Czas
lotu [h] |
Odległość
[w km][6] |
Miejsce lądowania
Państwo miejsce (najbliższe duże miasto)[4] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Prince Leopold | Alexander Veenstra | Belgia
|
47:30 | 1343,00 | Hiszpania | |
| 2. | Belgica | Ernest Demuyter | Belgia
|
681,50 | Francja | ||
| 3. | Ciampino V | Giuseppe di Valle
G. Paonesa |
 Włochy
|
598,00 | Francja
Pontivy | ||
| 4. | Aerostiere III | cap. Giovanni Grassi
Ten. Franc. Tarantolo |
Włochy
|
537,50 | Francja
Romille | ||
| 5. | La Picardie | Maurice Bienaimé |  Francja
|
472,50 | Francja
Anneville[8] | ||
| 6. | Ville de Bruxelles | Mathieu Labrousse
com. M. Dewandre |
Belgia
|
472,00 | Francja
Hauteville | ||
| 7. | Helvetia II | dr Otto Bachmann
E. Traxler |
 Szwajcaria
|
470,00 | Francja
Containville[9] | ||
| 8. | Banshee III | lt. col. John D. Dunville |  Wielka Brytania
|
465,00 | Francja
Auderville | ||
| 9. | Miramar | kpt. Percival Green Spencer
John Berry |
Wielka Brytania
|
463,00 | Francja
Beaumont Huyne | ||
| 10. | Ciampino III | Eraldo Ilari
dl Precerutti |
Włochy
|
430,50 | Francja
Octiville | ||
| 11. | S 14 | William J. Flood
Lt. Haynie McCormic |
 Stany Zjednoczone
|
228,50 | Francja
Treport | ||
| 12. | Fernandez Duro | Joachim la Llave |  Hiszpania
|
213,00 | Francja
Cayeux sur Mer | ||
| 13. | Maroc | Georges Blanchet
de Montion |
Francja
|
205,00 | Francja
Le Crotoy | ||
| 14. | Elsie | capt. J.F. Johson
capt. Dongall[11] |
Wielka Brytania
|
197,50 | Francja | ||
| 15. | Captain Penaranda | Ed. Sussena | Hiszpania
|
143,50 | Francja
Thiennes | ||
| Godyear III | Ward Van Orman | Stany Zjednoczone
|
Po wylądowaniu
w morzu zdyskwalifikowany | ||||
| Espero | Leon de la Rocha
Fortan Lobez Jesus |
Hiszpania
|
Po wylądowaniu
w morzu zdyskwalifikowany | ||||
| Grande Charles | lt. Rene Latu
Lt. Francin |
Francja
|
Po wylądowaniu
w morzu zdyskwalifikowany | ||||
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Zawody rozpoczęły się w Brukseli 9 czerwca 1925 roku. Start balonów oglądało 200 000 osób. Wśród nich znaleźli się ambasadorzy USA i Brazylii oraz przedstawiciele Wielkiej Brytanii i Francji[13]. Balon Ormana Goodyear III początkowo przemieszczał się nad Francją w kierunku Hiszpanii, ale potem wiatr zmienił się i popchnął go w kierunku Oceanu Atlantyckiego. Van Orman po zauważeniu świateł nawigacyjnych statku Vaterland przekazał kapitanowi prośbę o zgodę na lądowanie za pomocą alfabetu Morse'a, używając do tego latarki i bezpiecznie wylądował na przednim pokładzie. Było to pierwsze na świecie nocne awaryjne lądowanie balonu na pełnym morzu. Został zdyskwalifikowany, ponieważ zgodnie z regulaminem uczestnicy zawodów musieli lądować na lądzie[14]. Podobną przygodę mieli członkowie załogi hiszpańskiego balonu Espero. Nad Kanałem La Manche poprosili o pomoc kapitana amerykańskiego statku Sacandaga. Niestety gaz wypuszczony z balonu zapalił się i zniszczył powlokę. Piloci zostali wyłowieni z morza i odstawieni do hiszpańskiej ambasady w Londynie[15]. Brytyjski balon Elsie został zniszczony gdy zaczepił wiszącą liną o jadący pociąg. Pilotujący go kapitan Johson wyszedł z wypadku bez obrażeń, ale jego pasażer kapitan Dongall został ranny[11].
Po zakończeniu zawodów powstał spór kto wygrał zawody. Zwycięski balon Prince Leopold wraz z Alexandrem Veenstra po locie nad Zatoką Biskajską próbował wylądować na półwyspie Cape Touriñán, ale wiatr zniósł balon na pełne morze. Quersin pozostał na lądzie, a Veenstra po wylądowaniu w wodzie został zabrany na pokład hiszpańskiego parowca Fernando Carona[16]. Pomimo lądowania balonu w morzu belgijska załoga nie została zdyskwalifikowana. Ward Van Orman uważał, że to on jest zwycięzcą[17]. 20 czerwca 1925 roku złożył oficjalny protest, co wstrzymało wręczenie nagrody załodze Prince Leopold[18]. 26 września 1925 roku podczas konferencji FAI w Pradze protest został odrzucony i podjęto decyzję zatwierdzającą zajęcie pierwszego miejsca przez załogę belgijską[19].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 13th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Brussels (BEL) 1924 [online], old.fai.org [dostęp 2020-01-19].
- ↑ Bruksela, Belgia 1924 - Zawody o Puchar Gordona Bennetta - Balony - Medale na skrzydłach [online], medalenaskrzydlach.pl [dostęp 2020-01-19].
- ↑ Bennett Cup Race Date., „Evening Star”, 27 stycznia 1925, s. 12, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-19].
- ↑ a b 14th Coupe Aéronautique Gordon Bennett – Gordon Bennett Legend & History [online] [dostęp 2020-01-19] (ang.).
- ↑ aerostati.it - Coppa Gordon Bennett [online], www.aerostati.it [dostęp 2020-01-18].
- ↑ a b c U.S. Air Services, Air Service Publishing Company, lipiec 1925, s. 18 [dostęp 2020-01-18] (ang.).
- ↑ Van Orman is still factor in big race, „Evening star”, 10 czerwca 1925, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ Booth of America's Entrants Out of Big Balloon Race, „Evening star”, 9 czerwca 1925, s. 14, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ 13th Coupe Aéronautique Gordon Bennett – Gordon Bennett Legend & History [online] [dostęp 2020-01-19] (ang.).
- ↑ Balloon is wrecked by freight train, „New Britain Herald”, 8 czerwca 1925.
- ↑ a b Ballon is wrecked by freight train, „New Britain herald”, 8 czerwca 1925, ISSN 2643-4954 [dostęp 2020-01-19].
- ↑ Train wrecks balloon, „The Indianapolis Times”, 8 czerwca 1925, s. 8 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ International Balloon Races begin, „International”, 8 czerwca 1925, s. 1 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ "Riding The Winds", by Van Orman, February 1931, „Popular Mechanics Magazine”, Hearst Magazines, luty 1931, s. 194-198 [dostęp 2020-01-18] (ang.).
- ↑ Congressional Record: Proceedings and Debates of the ... Congress, U.S. Government Printing Office, 1929, s. 1928-1929 [dostęp 2020-01-19] (ang.).
- ↑ 14th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Brussels (BEL) 1925 [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2020-01-18] (ang.).
- ↑ Van Orman may be held winner of balloon race, „Evening Star”, 16 czerwca 1925, s. 2, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ Van Orman protests award to Veenestra, „Evening Star”, 20 czerwca 1925, s. 1, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ Belgian Awarded Cup, „Evening Star”, 27 września 1925, s. 5, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Zawody |
|
|---|---|
| Zdobywcy pucharu |
