Zabłocie (rejon wilejski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabłocie
Забалацце
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wilejski

Sielsowiet

Ilja

Populacja (2009)
• liczba ludności


235[1]

Kod pocztowy

222442

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Ziemia54°31′52″N 27°24′12″E/54,531111 27,403333

Zabłocie (biał. Забалацце; ros. Заболотье) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Ilja.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Starzynki, w gminie Krajsk, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 95 mieszkańców (54 dusze rewizyjne) w 11 domach. Należała do Wierzbickich[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, w gminie Olkowicze, od 1926 roku w gminie Dołhinów[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 177 osób, 5 było wyznania rzymskokatolickiego a 172 białoruskiego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 31 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 37 domach zamieszkiwało 198 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Olkowiczach i prawosławnej w Dołhinowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dołhinowie[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010. (ros.).
  2. Zabłocie, wieś, powiat wilejski, gmina Krajsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 186.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 1929, poz. 928
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 88.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 58.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1936.
  7. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  8. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03].
  9. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]