Przejdź do zawartości

Zagożdżon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagożdżon
część miasta Pionek
Ilustracja
Stacja kolejowa Pionki (do 1938 Zagożdżon)
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

radomski

Miasto

Pionki

W granicach Pionek

18 sierpnia 1932[1]

Populacja (1921)
• liczba ludności


710

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zagożdżon”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zagożdżon”
Położenie na mapie powiatu radomskiego
Mapa konturowa powiatu radomskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zagożdżon”
Położenie na mapie Pionek
Mapa konturowa Pionek, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zagożdżon”
Ziemia51°28′43″N 21°27′30″E/51,478611 21,458333

Zagożdżon – historyczna część Pionek, jedna z dwóch (obok Pionek) oryginalnych wsi, które w 1932 roku połączono w jeden organizm osadniczy, prekursor dzisiejszego miasta Pionki. Mimo że organizm osadniczy przejął nazwę od wsi Pionki, Zagоżdżon był siedmiokrotnie większy od niej w chwili połączenia obu wsi.

Zagоżdżon stanowi środkowo-północną część Pionek. Lokacja dawnej wsi Zagożdżon odpowiada rejonowi dzisiejszej ulicy Kościuszki, na południe od Zagożdżonki[2], jednak nowoczesne centrum Zagożdżona wykształciło się wzdłuż dzisiejszych ulic Kolejowej i Zwycięstwa, o zwartej zabudowie jedno- i dwupiętrowej, z kamienicami. Na Zagożdżonie znajduje się m.in. główna stacja kolejowa Pionek (do 1938 o nazwie Zagożdzon) oraz Urząd (Wiejskiej) Gminy Pionki (dawniej siedziba Pionek).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zagоżdżon to dawniej samodzielna wieś. W 1827 roku było tu siedem domów i 83 mieszkańców, a pod koniec XIX wieku już 29 domów i 275 mieszkańców. W latach 1867–1931 należał do gminy Jedlnia w powiecie kozienickim w guberni radomskiej[3].

W II RP przeszedł do woj. kieleckiego. Według powszechnego spisu ludności z 1921 roku nazwa Zagоżdżon odpowiadała czterem jednostkom osadniczym. Największą z nich była wieś Zagоżdżon, licząca 710 mieszkańców. Obok niej istniały także: osada fabryczna Zagоżdżon (21 mieszkańców), osada leśna (21 mieszkańców) i osada młyńska (10 mieszkańców)[4].

1 października 1931 utworzono wiejską gminę Pionki z części gminy Jedlnia. W jej skład weszły: a) wieś Zagożdżon z osadą młyńską Zagożdżon i terenami zajętymi przez państwową wytwórnię prochu i materiałów kruszących; b) wieś Pionki wraz z osadą młyńską Pionki; oraz c) niezabudowana miejscowość Kurdjon. Gmina przejęła nazwę od (dużo mniejszej) wsi Pionki, natomiast siedzibę ulokowano w Zagоżdżonie[5]. Niecały rok później, 18 sierpnia 1932, nazwę Zagоżdżona zmieniono na Pionki, co w praktyce oznaczało zespojenie Zagоżdżona z Pionkami w jedną miejscowość, obejmującą całą gminę[1]. Jesienią 1933 roku przeprowadzono w Polsce reformę administracyjną, kiedy to zlikwidowano Zebranie Gminne, zastępując je Radą Gminy[6]. Gmina Pionki, której obszar stanowił tylko jedną miejscowość, w myśl art. 15 ust. 4 ustawy samorządowej nie została podzielono na gromady[7].

Podczas II wojny światowej gminę Pionki włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat radomski), gdzie w 1943 roku liczyła aż 7362 mieszkańców[8].

Po wojnie w województwie kieleckim, w reaktywowanym powiecie kozienickim, jako jedyna gmina powiatu nie podzielona na gromady[9]. W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, dotychczasową gminę Pionki połączono z dotychczasową gromadą Zagożdżon-Działki (z gminy Kozienice) tworząc nową gromady Pionki[10]. 13 listopada 1954, po zaledwie sześciu tygodniach funkcjonowania, gromadę Pionki zniesiono w związku z nadaniem jej praw miejskich[11], przez co Zagożdżon stał się obszarem miejskim w mieście Pionki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.P. z 1932 r. nr 188, poz. 222
  2. Topograficzna Karta Królestwa Polskiego
  3. Zagożdżon, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 273.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 3: Województwo kieleckie
  5. Dz.U. z 1931 r. nr 72, poz. 586
  6. Gmina Skarzysko Kościelne: Z naszych dziejów
  7. Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184
  8. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
  9. Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
  10. Uchwała Nr 13e/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kozienickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  11. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 254

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]