Zapora Ennepe
51°14′28″N 7°24′32″E/51,241111 7,408889 Widok od strony wody | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Rzeka |
Ennepe |
| Data budowy |
1902–1904 / 1909–1912 |
| Typ zapory |
kamienna |
| Pojemność całkowita |
13,03 mln m³ |
| Wysokość lustra wody |
307,47 m n.p.m. |
| Powierzchnia |
1,03 km² |
| Zlewnia |
48,2 km² |
| Wysokość zapory |
od dna doliny 45 m, od fundamentów 51 m |
| Długość zapory |
320 m |
| Funkcja |
pozyskiwanie wody pitnej, wyrównawcza, energetyczna |
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 51°14′28″N 7°24′32″E/51,241111 7,408889
| |
Zapora Ennepe (niem. Ennepetalsperre) – zapora wodna położona w południowo-zachodniej części miasta Breckerfeld w powiecie Ennepe-Ruhr, ok. 5 km na północny wschód od Radevormwald i 7 km na zachód od Schalksmühle, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia w Niemczech.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Została zbudowana w latach 1902–1904. Powierzchnia zbiornika wody wynosi 103 hektary, a pojemność 12,6 mln m³. Zapora służy przede wszystkim do pozyskiwania wody pitnej, ale także przy niskich stanach, do wyrównywania poziomu wody rzeki Ruhry i wytwarzania energii elektrycznej[1]. Początkowo zapora zaopatrywała w wodę gospodarstwa rolne i liczne wówczas kuźnice w dolinie Ennepe[2].
W nocy z 16 na 17 maja 1943 roku zapora była jednym z celów brytyjskiej operacji wojskowej „Chastise” polegającej na zbombardowaniu niemieckich zapór na rzekach w Zagłębiu Ruhry specjalnie w tym celu skonstruowanymi tzw. „skaczącymi bombami”. Zapora Ennepe nie została jednak uszkodzona.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kamienna ściana zapory Ennepe, została zbudowana według projektu Otto Intze w 1904 roku. Ma wysokość ok. 51 metrów przy długości korony 320 metrów i szerokości 4,5 metra. Zapora została podwyższona o około 10 metrów w latach 1909–1912. Zwiększyło to pojemność z 10,3 mln m³ do 12,6 mln m³ wody.
Po przejęciu zapory w 1997 roku przez Ruhrverband (pol. Związek Ruhry) zaporę wyremontowano. W tym samym czasie utworzono przejście kontrolne przez fundament ściany oporowej, mające służyć odprowadzaniu wód podziemnych. Po naprawie korona zapory została zamknięta dla ruchu, dozwolonego wcześniej[2].
Dzisiaj[edytuj | edytuj kod]
Od początku 2006 roku na zaporze funkcjonuje niewielka elektrownia wodna. Turbina przepływowa ma maksymalną przepustowość 1,4 m³/s. Średnia roczna produkcja energii, która przesyłana jest do sieci elektrycznej, wynosi 1,4 mln kWh. Operatorem elektrowni wodnej jest Lister-Lenne-Kraftwerke GmbH[3], spółka zależna związku Ruhrverband[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ennepetalsperre [online], Ruhrverband [dostęp 2019-04-18] (niem.).
- ↑ a b c Route-Industriekultur, Ennepetalsperre [online], www.route-industriekultur.ruhr, 11 września 2017 [dostęp 2019-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-18] (niem.).
- ↑ Ennepe [online], Lister- und Lennekraftwerke GmbH [dostęp 2019-04-18] (ang.).