Zasłonak żółtobrzegi
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak żółtobrzegi |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius gentilis (Fr.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 297 (1838) [1836-1838] | |
Zasłonak żółtobrzegi (Cortinarius gentilis (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus gentilis. W 1838 r. ten sam autor przeniósł go do rodzaju Cortinarius[1].
- Agaricus gentilis Fr. 1821)
- Agaricus gentilis Fr. 1821) var. gentilis
- Agaricus gentilis ? punctatus (Pers.) Fr. 1821)
- Agaricus gentilis ? spurius (Pers.) Fr. 1821)
- Agaricus punctatus Pers. 1801)
- Agaricus spurius Pers. 1801)
- Cortinarius punctatus (Pers.) Fr. 1838
- Telamonia gentilis (Fr.) Wünsche 1877
Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 2,5–5 cm, początkowo stożkowaty, potem dzwonkowaty, w końcu płaskowypukły. Powierzchnia wilgotna, gładka, o barwie od pomarańczowej do żółtobrązowej, początkowo z resztkami żółtej zasnówki[4].
Przyrośnięte, dość odległe, szerokie, początkowo żółtawobrązowe, potem rdzawe[4].
Wysokość 2,5–7,5 cm, grubość 3-5 mm, cylindryczny, gładki, żółto-pomarańczowobrązowy. Początkowo pokryty brązowożółtą osłona, która potem zanika, pozostawiając po sobie tylko słabo widoczną strefę pierścieniową[4].
Owalne, drobno brodawkowane, brązowawe, o rozmiarach 7–9 × 5,5–7 μm. Wysyp zarodników rdzawy[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znany jest w Europie i Ameryce Północnej. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po około 65° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 4 stanowiska[3].
Grzyb mikoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach iglastych, głównie pod świerkami[3]. Grzyb trujący[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-01-10]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-01-10]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e Cortinarius gentilis (Deadly Cort). [dostęp 2018-01-10].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-10].