Zasłonak rdzawobrązowy
.JPG)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak rdzawobrązowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius caninus (Fr.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 285 (1838) | |
_Fr_39390.jpg)
Zasłonak rdzawobrązowy, zasłonak psi (Cortinarius caninus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus anomalus var. caninus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. ten sam autor, przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Agaricus anomalus var. caninus Fr. 1821
- Agaricus caninus Fr. 1838
- Cortinarius anomalus subsp. caninus (Fr.) Konrad & Maubl. 1930
- Dermocybe canina (Fr.) Wünsche 1877
- Sericeocybe caninus (Fr.) Rob. Henry1993
Andrzej Nespiak opisał w swojej monografii ten gatunek pod nazwą zasłonak psi. Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował bardziej według niego odpowiednią nazwę – zasłonak rdzawobrązowy[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 3- 9 cm, za młodu jest półkulisty, z czasem staje się płaskołukowaty z niewielkim garbem. Brzeg długi czas pozostaje podwinięty i widoczne są na nim resztki zasnówki. Powierzchnia gładka, matowa o barwie od ochrowobrązowawej do czerwonobrązowawej, na środku jest ciemniejszy. Młode owocniki mają różowofioletowy lub nieco siwy odcień[4].
Szeroko przyrośnięte, u młodych owocników różowofioletowe, u starszych rdzawobrązowe z różowofioletowym nalotem[4].
Wysokość 5-9 cm, grubość 8-15 mm. Jest pełny, walcowaty, dołem nieco pałkowato rozszerzony, początkowo pełny, później pusty. Powierzchnia biaława i włóknista, tylko pod samym kapeluszem ma różowofioletowy odcień. W górnej części trzonu występuje brązowawa, nakrapiana strefa pierścieniowa[4].
Białawy, tylko na wierzchołku trzonu jest jasnoróżowofioletowawy. W smaku jest lekko słodkawy, brak wyraźnego zapachu[4].
Rdzawobrązowy. Zarodniki niemal kuliste o rozmiarach 7-8,1 × 5.7-6,8 μm[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej i Europie[5].
Rośnie na ziemi w lasach iglastych i mieszanych. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[3]. Szczególnie występuje w górskich lasach świerkowych na podłożu ze skał wapiennych lub krzemionkowych[4].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikoryzowy [3]. Grzyb jadalny[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wiele podobnych gatunków zasłonaków (m.in. zasłonak szarobrązowy Cortinarius anomalus). Najbardziej charakterystyczną cechą zasłonaka rdzawobrązowego jest strefa pierścieniowa w górnej połowie trzonu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2014-02-20]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2014-02-20]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b RogersMushroom. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).