Zatoka łzowa
Zatoka łzowa (sinus lacrimalis) – zatoka kości łzowej.
Zatoka ta umiejscawia się w obrębie oczodołu, w jego części przednio-przyśrodkowej[1].
Nie obserwuje się jej często. Występuje bowiem tylko u parzystokopytnych (przeżuwacze, świnia domowa). W przypadku bydła zatoka ta nie występuje zresztą samodzielnie, ale razem z zatoką szczękową. U owcy, kozy czy też u trzody chlewnej może co prawda występować jako samodzielna zatoka, ale też może niejako uzupełniać zatokę czołową od przodu i boku[1].
U człowieka kość łzowa to niewielka kość zbudowana tylko z istoty zbitej, nietworząca zatok[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 130.
- ↑ Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 363-364.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Adam Bochenek, Michał Reicher, Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna. Kości. Stawy i więzadła. Mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3682-4.
- Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.
