Zatoka Prydza
69°S 75°E/-69,000000 75,000000
| |
| Terytorium | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 69°S 75°E/-69,000000 75,000000
| |
Zatoka Prydza[1] (ang. Prydz Bay) – zatoka u wybrzeży Antarktydy, między Wybrzeżem Larsa Christensena a Wybrzeżem Ingrid Chritensen.
Głęboko wciętą w kontynent część Zatoki Prydza pokrywa wielki Lodowiec Szelfowy Amery’ego.
Eksploracja[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy raz widziana w 1931 roku, a zbadana w 1935 roku przez norweskiego wielorybnika Klariusa Mikkelsena. Naniesiona na mapy podczas wyprawy Larsa Christensena w 1936 roku. Nazwana imieniem Olafa Prydza, managera firmy ubezpieczeniowej sponsorującej wyprawę.
Nad zatoką położone są stacje antarktyczne, w tym: rosyjska Progress i australijska Davis. Na wybrzeżu Zatoki Prydza znajduje się oaza antarktyczna Larsemann Hills, w której położone są stacje: chińska Zhongshan, rumuńsko-australijska Law-Racovita i indyjska Bharati.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Nazewnictwo geograficzne świata, Zeszyt 8, str. 22