Zbójno (województwo mazowieckie)
Wygląd
Na mapach: 52°45′05″N 19°45′02″E/52,751389 19,750556
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
125 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
24 |
Kod pocztowy |
09-212[4] |
Tablice rejestracyjne |
WSE |
SIMC |
0565469[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu sierpeckiego | |
Położenie na mapie gminy Gozdowo | |
52°45′05″N 19°45′02″E/52,751389 19,750556[1] |
Zbójno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Gozdowo[5][6].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0565475 | Zbójno-Budy | część wsi |
Wieś szlachecka położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim województwa płockiego[7] była własnością Jana Dłużniewskiego[8]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa płockiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 160412
- ↑ Wieś Zbójno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-03] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1599 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, [b.n.s]
- ↑ Adam Moniuszko, Sędziowie sądów szlacheckich w województwie płockim 1576–1600. Próba rekonesansu badawczego, w: Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XIX, 2016, s. 61.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zbójno (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 523 .