Przejdź do zawartości

Zbigniew Czeczot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Czeczot
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1925
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1999
Warszawa

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: kryminalistyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1968
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1976
Uniwersytet Warszawski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1951–1995

Grób prof. dr hab. Zbigniewa Czeczota na cmentarzu Wolskim w Warszawie

Zbigniew Czeczot (ur. 9 lutego 1925 w Warszawie, zm. 17 stycznia 1999 tamże[1]) – polski kryminalistyk, prokurator, prof. dr hab. Uniwersytetu Warszawskiego[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Wacława, pracownika Tramwajów Warszawskich. Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1937 roku zaczął naukę w I Gimnazjum Miejskim im. gen. Sowińskiego w Warszawie. W czasie okupacji kształcił się w szkołach zawodowych[1]. W 1946 roku ukończył Liceum im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[3]. Podjął następnie studia na Wydziale Prawa i Administracji UW, które ukończył w 1950 roku z tytułem magistra prawa (specjalizacja kryminologiczna). W latach 1949-1952 studiował dodatkowo filologię angielską. Pracował w Towarzystwie Handlu Międzynarodowego „Dal” jako tłumacz. Następnie pracował w Prezydium Rady Ministrów w charakterze radcy. W 1951 roku rozpoczął pracę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1955 roku podjął pracę w prokuraturze, którą zakończył na stanowisku wiceprokuratora w Prokuraturze Generalnej. W 1968 roku obronił pod kierunkiem prof. Pawła Horoszowskiego pracę doktorską pt. Kryminalistycznej problematyki ekspertyzy pisma ręcznego. W tym samym roku otrzymał stanowisko docenta. Od 1 października 1973 roku pełnił funkcję kierownika Katedry Kryminalistyki. W 1976 roku uzyskał habilitację na podstawie monografii Kryminalistyczna problematyka osobowych środków dowodowych. Od 1990 roku był profesorem nadzwyczajnym UW. W 1995 roku przestał pełnić funkcję kierownika katedry i przeszedł na emeryturę[1].

Pochowany na cmentarzu Wolskim w Warszawie.

Publikacje[4]

[edytuj | edytuj kod]
  • Badania identyfikacyjne pisma ręcznego (Wydawnictwa Zakładu Kryminalistyki KGMO; Warszawa; 1971)
  • Zarys kryminalistyki (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego; Warszawa; 1972)
  • Kryminalistyczna problematyka osobowych środków dowodowych (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego; Warszawa; 1976)
  • Podstawy kryminalistyki ogólnej (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego; Warszawa; 1989; ISBN 83-230-0249-5)
  • Kryminalistyka ogólna ("Comer"; Toruń; 1996; ISBN 83-85149-12-0)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Gruza 2016 ↓, s. 16.
  2. Art. Marka Wrońskiego ”Z plagiatowej łączki” na str. Forum Akademickiego (nr. 3/2007 – stan na 09.02.2013)
  3. Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 115, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  4. Gruza 2016 ↓, s. 16-17.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]