Zenon Nasterski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Zenon Nasterski (ur. 13 grudnia 1931 r. w Łodzi, zm. 27 grudnia 2020 r. we Wrocławiu) – polski architekt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 13 grudnia 1931 w Łodzi. Studia architektoniczne ukończył na Politechnice Wrocławskiej[1]. Pracował jako projektant w biurach «Miastoprojekt» i «Inwestprojekt» we Wrocławiu. Zrealizował projekty kościoła św. Franciszka z Asyżu przy ul. Borowskiej, kościoła św. Ignacego Loyoli przy ul. Stysia i kościoła św. Stefana przy ul. Kamienieckiej[2]; kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Porajowie, domu rekolekcyjnego jezuitów w Krzydlinie Małej, kościoła Matki Bożej Kochawińskiej w Gliwicach, kościoła Niepokalanego Serca NMP i św. Antoniego Marii Klareta w Łodzi oraz Technikum Górniczego w Zgorzelcu[1]. Był jednym z twórców niezrealizowanego projektu biurowca Poltegoru oraz projektu zagospodarowania pl. Społecznego. W latach 1969–1973 pełnił funkcję Architekta Miasta Wrocławia[2].
Od roku 1957 należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich, ponadto był członkiem Dolnośląskiej Okręgowej Izby Architektów. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1972) i brązową odznaką SARP (1963)[1].
Zmarł 27 grudnia 2020 r. i został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Zenon Nasterski [online], www.inmemoriam.architektsarp.pl [dostęp 2021-11-01].
- ↑ a b Wszystkich Świętych. Wspominamy osoby, które odeszły w ostatnim roku [online], wroclaw.wyborcza.pl, 1 listopada 2021 [dostęp 2021-11-01].