Przejdź do zawartości

Związki konstytutywne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Związki konstytutywne to zapis matematyczny relacji między tensorem naprężenia a tensorem odkształcenia[1].

Najprostszym przykładem związków konstytutywnych jest prawo Hooke’a opisujące materiał liniowo sprężysty.

Związki konstytutywne zawierają jeden lub więcej parametrów opisujących podstawowe zjawiska określające zachowanie materiału[1]:

  • sprężystość - zdolność do powrotu do stanu pierwotnego, pozbawionego naprężeń i odkształceń,
  • plastyczność - pojawianie się odkształceń trwałych, które nie znikają po zdjęciu obciążenia; proces niezależny od czasu rzeczywistego,
  • reologię - zależność stanu naprężenia i odkształcenia od czasu rzeczywistego,
  • uszkodzenia - opisuje narastanie w materiale uszkodzeń (mikrorys, mikropęknięć), które powodują degradację. Materiał po odciążeniu wykazuje inne cechy niż przed obciążeniem. Nie uwzględnia starzenia się materiału bądź korozji,
  • człon termiczny - opisujący zachowanie materiału w zależności od temperatury.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b S.Piechnik, Wytrzymałość materiałów, Warszawa-Kraków, PWN, 1980