Przejdź do zawartości

Zygfryd Gross

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygfryd Gross
kapitan intendent kapitan intendent
Data i miejsce urodzenia

28 października 1896
Tyśmienica

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 pułk piechoty
Okręgowy Zakład Gospodarczy Nr 9
Składnica Materiału Intendenckiego Nr 22

Stanowiska

zarządca składnicy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Zygfryd Gross (ur. 28 października 1896 w Tyśmienicy, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan intendent Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Tyśmienicy, w ówczesnym powiecie tłumackim Królestwa Galicji i Lodomerii, rodzinie Grzegorza[1]. Był wyznania mojżeszowego[1]. W roku szkolnym 1913/14 uczęszczał razem z Marianem Kauferem i Henrykiem Nowosielskim do klasy Va c. k. Wyższej Szkoły Realnej w Stanisławowie[2]. 25 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich[1][3]. Służył w 4. kompanii 3 pułku piechoty. Walczył w Karpatach i na Wołyniu jako kapral[3].

W 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 85. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych administracji, dział gospodarczy. Jako oficer rezerwy zatrzymany w służbie czynnej, pełnił służbę w Kierownictwie Rejonu Intendentury Baranowicze, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr 9 w Brześciu[4][5]. Następnie został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 roku w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[6]. W latach 1932–1939 był zarządcą Składnicy Materiału Intendenckiego Nr 22 w Baranowiczach[7][8][9]. 12 marca 1933 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa oficerów administracji intendentury[10]. Z dniem 15 sierpnia 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów[11].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Między 3 a 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa z 5.04.1940. Został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Jego dokumentacja 27 listopada 1940 znajdowała się w Pierwszym Specjalnym Dziale NKWD ZSRR w związku z korespondencją nadchodzącą do jeńców od osób zamieszkałych na terenie Ukraińskiej Republiki ZSRR[12]. Krewni do 1945 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Gross Zygfryd. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-10-06].
  2. Sprawozdanie 1914 ↓, s. 87.
  3. a b Sprawozdanie 1916 ↓, s. 13.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1303, 1332.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1149, 1185, 1214.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 778, 801.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 374, 871.
  8. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 187.
  9. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 339, 884.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933 roku, s. 50.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933 roku, s. 179.
  12. УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 283.
  13. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  14. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
  15. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-06].
  16. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-06].
  17. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 339.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 54.
  19. Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości. .

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]